Ορθογραφία, λοιπόν!
Η ορθογραφία της ελληνικής γλώσσας, θεωρείται σε πολύ μεγάλο βαθμό, πιο δύσκολη και περίπλοκη σε σχέση με αυτή άλλων γλώσσων.
Η ανάπτυξη της ορθογραφικής δεξιότητας που καλούμαστε ως εκπαιδευτικοί και γονείς να καλλιεργήσουμε και να υποστηρίξουμε είναι μια πολυσύνθετη νοητική διαδικασία, στην οποία εμπλέκονται ποικίλες γνωστικές λειτουργίες.
Η καλή γνώση της ορθογραφίας είναι μια τεχνική, ένας τρόπος να γράφει σωστά μια λέξη, μια πρόταση, που στηρίζεται σε κάποιους κανόνες.
Η ορθή γραφή των λέξεων δίνει στο παιδί τη δυνατότητα να εκφράσει συναισθήματα, σκέψεις, ιδέες σε γραπτό λόγο, αλλά συγχρόνως το βοηθά και στο να διαβάζει με άνεση και ταχύτητα, σωστά και κατανοητά.
Η σημασία της επομένως, είναι πολύ σημαντική στο πλαίσιο της κατάκτησης του γραπτού λόγου. Και το σχολείο την απαιτεί!
Γνωρίζοντας πως κάποια παιδιά δυσκολεύονται αρκετά έως πολύ, στο να γράψουν σωστά λέξεις ακολουθώντας τους κανόνες που απαιτούνται, η Ελένη με το πόνημά της “Μαθαίνω Ορθογραφία παίζοντας” μας προτείνει έναν διασκεδαστικό και ευχάριστο τρόπο να διδάξουμε ορθογραφία στα παιδιά.
Πώς; Παίζοντας!
Έχει δημιουργήσει μια σειρά ασκήσεων που βασίζονται σε βασικούς γραμματικούς κανόνες, όπως τονισμός λέξεων, η χρήση του τελικού -ν, οικογένειες λέξεων, καταλήξεις και διάκριση ουσιαστικών, επιθέτων, ρημάτων, οικογένειες λέξεων, παρώνυμα, ασκήσεις δημιουργικής γραφής κ.ά., που τις παρουσιάζει με τρόπο ξεχωριστό και πρωτότυπο.
Αντί να ζητήσει από το παιδί να τονίσει τις λέξεις, του προτείνει να τις στολίσει με κομφετί, να χοροπηδήσει μια ή δυο φορές για να ξεχωρίσει τα κύρια από τα κοινά ουσιαστικά, να κλείσει τις οικογένειες λέξεων σε βαζάκια, να χρωματίσει ή να ζωγραφίσει, να κόψει, να κολλήσει, να μαγειρέψει και να σερβίρει λέξεις, να πει μαγικά λόγια, να παίξει με αυτοκόλλητα, να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του για να γράψει έναν διάλογο ή ένα λίμερικ.
Βάζει το παιδί σε μια διαδικασία παιχνιδιού, άρα παίζει, ενεργεί και ταυτόχρονα μαθαίνει. Τι πιο όμορφο!
Το βιβλίο περιέχει 24 κεφάλαια με ευφάνταστους τίτλους, όσα και τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, επιλέγοντας για το κάθε ένα λέξεις από ένα από αυτά. Στο τέλος περιέχει λυσάρι.
Είναι εύχρηστο, πολύχρωμο, ευχάριστο και καθόλου βαρετό. Σε κάθε κεφάλαιο ζητάει-προτείνει στο παιδί, με ζωηρό και παιχνιδιάρικο τρόπο, να κάνει μια διαφορετική κάθε φορά δραστηριότητα, που θα το βοηθήσει παίζοντας και διασκεδάζοντας να θυμάται καλύτερα τον γραμματικό κανόνα που θέλουμε να κατακτήσει.
Φιλοδοξία της Ελένης είναι να εμπνεύσει τους εκπαιδευτικούς να το χρησιμοποιήσουν στην τάξη τους, και γιατί όχι να το εμπλουτίσουν στην πράξη με τη δική τους φαντασία και δημιουργικότητα.
Όπως επίσης ευελπιστεί να φανεί χρήσιμο στους γονείς και όχι μόνο, αλλά και στους παππούδες, τις γιαγιάδες, τους θείους, τις θείες στην περίπτωση που θα ήθελαν να περάσουν ευχάριστες κι εποικοδομητικές ώρες με τα παιδιά τους.
Ελένη, εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σου και χρήσιμο για παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς!
Ιωάννα Παπαδημητρίου
Εκπαιδευτικός-Δασκάλα