Κοιτάζω το ημερολόγιο, πλησιάζουν τα Χριστούγεννα! Αχ, τι ωραία!
Χριστούγεννα για μένα είναι στολισμένο σπίτι, κουβέντες γύρω από ένα τραπέζι . . .Καραμελωμένο χοιρινό με πατάτες που λιώνουν στο στόμα. Γλυκά, πολλά γλυκά, βόλτες στην πόλη, αγκαλιές, φιλιά, ευχές! Μπιρίμπα με τεντούρα και ξηρούς καρπούς! Ωχ, λιγώθηκα! Τρέχουν τα σάλια μου! Είμαι και παμφάγο ον. . . Σταματά μ΄έπιασε λιγούρα!
Ονειρεύομαι να δαγκώνω την ξεροψημένη μουσταρδάτη πατάτα, να γεύομαι το λαχταριστό χοιρινό και το σάλιο να τρέχει σαν τους καταρράκτες του Νιαγάρα! Θέλω να περνάω τον χρόνο μου με αγαπημένα γελαστά πρόσωπα. Να μαγειρεύω και να δημιουργώ υπέροχα φαγητά και γλυκά! Γιατί αξίζει η ζωή, αν δεν δαγκώσεις το σουφλέ σοκολάτας; Η ρευστή και ζεστή σοκολάτα τρέχει στο πιατάκι και τρέχεις σαν τον Μπολτ να τη μαζέψεις για να μη χάσεις σταγόνα! Ούτε όταν αγοράζω ψηλοτάκουνες τιγρέ γόβες δε νιώθω τόση ευχαρίστηση!
Το καμπανάκι χτυπάει, όλοι στο τραπέζι να αρχίσει το τσιμπούσι, παιδιά! Κι αν φάμε κάτι παραπάνω λόγω της ημέρας, δεν πειράζει! Μήπως θα ζυγιστούμε μετά; Θα φάμε, θα πιούμε, θα γελάσουμε, θα κριτικάρουμε τους άλλους, θα ευχηθούμε να είμαστε καλά και να ξαναβρεθούμε! Όλοι γύρω από ένα τραπέζι! Ωχ, δεν έχω χώρο για ένα γλυκό! Έσκασα! Α, τι βλέπω; Καρυδόπιτα και τρουφάκια! Βάλε μου, λίγο για το καλό, να πάρω κι ένα τρουφάκι!
Και του χρόνου να ‘μαστε καλά!
Μια σόδα στο πέντε και γρήγορα!