Της καληνύχτας τα ψυχρά εδώ τα αφήνω
Φοράω κόκκινες πυτζάμες, μωβ φλις ζακέτα, δύο ζευγάρια κάλτσες (ένα μπλε κι ένα τρικολόρε), έχω τα μαλλιά μου πλεγμένα πλεξούδες…
ΑΡΣΙΣ, blogspot-Η Τρομοανεργία
Για μένα. Για σένα. Για το σπίτι. Για τη δουλειά. Και ο καπιταλισμός είρωνας μέχρι και στην κοπή της βασιλόπιτας…
#together, τχ.12, Δεν κοιμόμαστε
Ε ρε και να μου ‘λεγες μια μέρα ότι θα ΄χανα τον ύπνο μου, δεν θα σε πίστευα. Κι όταν…
#together, τχ. 11, Η ουσία του εξ και το εξ της ουσίας
Δωρητές και όργανα, φτάσατε σ΄ αυτήν τη σελίδα για να ξύσετε το κεφάλι, το αυτί σας ή ό,τι άλλο θέλετε-…
#together, τχ.10, Για την Εύη ρε γαμώτο
Κι είναι και κείνες οι μέρες που δεν την παλεύεις καθόλου. Και τώρα ανεργία και αύριο ανεργία και μεθαύριο και…
#together, τχ.9, Η αυλή
Το φθινόπωρο που πραγματικά αγάπησα ήταν ένα βροχερό απόγευμα του Οκτώβρη στην αυλή ενός σπιτιού ίδιου με κουτιού. Σε…
με τον ήλιο τα ‘κανα πλακάκια
Η βροχή δεν μου πάει. Ποτέ δεν μου πήγε ούτε για μια στιγμή. Ούτε κάποιο καλοκαίρι που έπιασε ξαφνική μπόρα …