Λίγες μόνο γρατζουνιές
Τις αιχμηρές ανησυχίες
τις έκαψε ο ήλιος.
Κόκκινη επιφάνεια που καπνίζει
και οι οδύνες εξατμίζονται.
Τις ακάλεστες αϋπνίες
τις κατάπιε η θάλασσα
και βυθιστήκανε
όπως τα κουφάρια σε λήθαργο.
Τα μισοδιαλυμμένα πόδια
τα τσίμπησαν μέδουσες.
Από κείνες που σε κοιτάν
και δεν πετρώνεις.
Και η αρματωμένη καρδιά
τσακίστηκε στα βράχια.
Μα, ήταν ευτυχώς μόνο λίγες γρατζουνιές.
Κατερίνα Χρυσάφη