Ερατώ

Tην λένε Ερατώ τη δικιά μου τσουπωτή θεά και είναι νέα. Περίπου  23.

Είναι φοιτήτρια και σπουδάζει, κατά δήλωσή της. Είναι τσουπωτή και το ξέρει. Και το χρωστούσε στο φαΐ. Όταν ήταν μικρή της άρεσε το φαΐ, αλλά όχι τα γλυκά. Έτρωγε όλο το φαί της και λίγο παραπάνω. Ειδικότερα, στις γιορτές των Χριστουγέννων. Της άρεσαν πολύ τα σοκολατένια μελομακάρονα. Της άρεσε να τρώει, την έκανε χαρούμενη. Την έκανε να νιώθει ωραία. Ήταν (και είναι) τσουπωτή και της έλεγαν ότι είναι όμορφη.

Στο σχολείο – και κυρίως στο δημοτικό- την κορόιδευαν. Την έλεγαν χοντρή και γουρούνα. Όταν έτρωγε σε κάποιο διάλειμμα κάποιοι συμμαθητές της τής έλεγαν: “Η γουρούνα πάλι τρώει, έλα να την κοροιδέψουμε”. Εκείνη δεν έκανε τίποτα. Άκουγε τα πειράγματα, έσκυβε το κεφάλι και συνέχιζε να τρώει. Ένιωθε άσχημα, αλλά η γεύση του φαγητού την έκανε να νιώθει καλύτερα. Ήταν μοναχική και ίσως εύκολος στόχος.

Όταν πήγε γυμνάσιο – ευτυχώς για εκείνη – δεν υπήρχαν πειράγματα. Υπήρχαν όμως απορρίψεις από αγόρια που της άρεσαν λόγω των κιλών της. Έτσι για να πνίξει την στεναχώρια της και για να νιώσει καλύτερα (ωραία), έτρωγε.

Στο λύκειο – όλως περιέργως – υπήρχαν πειράγματα για τα κιλά της. Την αποκαλόυσαν “γαλοπούλα” και έκαναν και τον παρόμοιο ήχο. Το θέμα λύθηκε με . . . μερικά χαστούκια. Ήρεμα και απλά.

Όταν τελείωσε το σχολείο άρχισε να κάνει εξαντλητικές δίαιτες. Ο στόχος τηε ήταν να γίνει ανορεκτική. Όλα αυτά τα χρόνια άκουγε σχόλια για τα κιλά της. Δεν το ήθελε αυτό πια. Η τσουπωτή θεά μας/μου τώρα είναι στο Πανεπιστήμιο. Της έχει γίνει έμμονη ιδέα να χάσει κιλά. Δεν της αρέσει το φαΐ. Το μισεί.

Όταν τρώει, νιώθει άσχημα. Νιώθει ότι γίνεται τετράπαχη. Μένει νηστική για μέρες και όταν φάει, θα φάει λίγο και θα νιώσει άσχημα. Της έχει γίνει έμμονη ιδέα. Την νοιάζει το πώς φάινεται. Τη νοιάζει η εικόνα της. Δεν άρεσε σε κανέναν – τουλάχιστον έτσι πίστευε – και για αυτό κατηγορούσε τα κιλά της και την ασχήμια που είχε. Βασάνιζε τον εαυτό της καθημερινά με σκέψεις: “Μην φας αυτό, μην φας εκείνο. Θα παχύνεις, θα παχύνεις, θα παχύνεις, θα παχύνεις, ΘΑ ΠΑΧΥΝΕΙΣ”. Έπρεπε να ξεφύγει απο αυτό και δεν ήξερε αν μπορούσε.

Όπως και να ‘χει . . .σου εύχομαι τα καλύτερα Ερατώ!

Αριάδνη Γράψα