Αδέλφια μου, αλήτες, θεριά (σε κλουβιά)

 

 

Από τον υπολογιστή, στον καναπέ και από τον καναπέ στο ψυγείο.

Διαδρομές ρουτίνα.

Έχω ξεχάσει πώς είναι να περπατάω.

Έχουν θρονιαστεί τα κιλά γύρω από τη μέση και τα μπούτια.

Δεν βγαίνω για περπάτημα.

Βάζω 6 για να δω τους γονείς μου.

Και είπα να σπάσω αυτό το κατεστημένο.

Έκανα 5 γύρους στο γήπεδο.

Τρόμαξα από τον κόσμο. Ώρα είναι να βγάλω καμιά κοσμοφοβία.

Μάσκα δεν κατέβασα.

Κι αν μετά από χρόνια συζητάμε αυτά που περάσαμε, όλο κι από κανένα κουσούρι θα μας μείνει…

Μην ανησυχείτε, κατακάθονται και με το κατάλληλο ερέθισμα θα κάνουν ένα ΜΠΑΜ και θα βγουν!

Κι ύστερα θα φέρουμε όλοι την επωνυμία Volcano.

Μας ενώνει κάτι κοινό.

Αδέλφια μου, αλήτες, θεριά (σε κλουβιά).

 

 

 

 

Ελένη Γκόρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *