Σπρώξαμε την πόρτα και μπήκαμε,Το πρώτο που είδα ήταν το παρκέ ξύλινο πάτωμα, Όταν μπαίνεις σ΄ ένα μαγαζί, πάντα να το κοιτάς στο πάτωμα, Από κει θα καταλάβεις, Το πάτωμα λέει πολλά για ένα μαγαζί, Ήθελα να βουτήξω τα παπούτσια μου στο ταλκ και να κάνω μία στροφή γύρω από τον εαυτό μου, Αλλά δεν ήμουν μόνη, Και ίσως τελικά, το να είναι αυθόρμητος κανείς δεν συνεκτιμάται και πολύ, Μόνο μπελάδες φέρνει, Και αυτό που μαθαίνουμε εν τέλει να κάνουμε, είναι να χρυσώνουμε τα χαπιά, Να λέμε αυτά που θέλει να ακούσει κάποιος για να περνάμε καλά, Έλεγα λοιπόν, για το μαγαζί, Μόλις μπήκαμε στα δεξιά είχε ένα μικρό μπαρ, Ίσως μια άλλη φορά, Τώρα πεινούσαμε, Απέναντι απ΄ το μπαρ είχε μικρά τραπέζια, Και τότε τον είδα, Τον είδα να κάθεται εκεί, Με το κόκκινο πουλόβερ του και το ριγέ πουκάμισό του, Ανεβήκαμε τα σκαλιά, Διαλέξαμε ένα τραπέζι που να βλέπει κάτω, Θέλαμε να τον βλέπουμε από κει, Παραγγήλαμε ένα μπουκάλι κρασί, μια σαλάτα και δυο πιάτα, Συζητήσαμε για τη μέρα μας και κυρίως για τα σχέδιά μας, Μας αρέσει να ονειρευόμαστε ότι μια μέρα θα κάνουμε εκείνο ή το άλλο, Κι ακόμα κι αν δεν τα καταφέρνουμε μας δίνει μια αίσθηση ελευθερίας όλο αυτό, Διορθώνουμε, φτιάχνουμε, αλλάζουμε πράματα και καταστάσεις, Μα όμως πάντα, ένα από τα λόγια μας ακούγεται τόσο μεγάλο και άπιαστο, που μας αρπάζει απ΄ τα μαλλιά και μας γυρνάει στην πραγματικότητα, κι η συζήτηση τελειώνει, Αλλάζουμε διακριτικά θέμα και ξαναπατάμε στη γη, Έχουμε μια τάση να κοιτάμε προς τα πάνω κι όταν λέμε πάνω, μου ρχεται στο στόμα η γεύση του παγωτού, Γι΄ αυτό για επιδόρπιο προτιμήσαμε παγωτό με αμύγδαλα και μύρτιλα, Κι ύστερα ζητήσαμε τον λογαριασμό,Πληρώσαμε και κατεβήκαμε κάτω, Τον είδα πάλι να κάθεται εκεί, Με το κόκκινο πουλόβερ του και το ριγέ πουκάμισό του, Αυτήν τη φορά μίλησε και μου είπε ότι καλό θα ήταν να βάλω τις τελείες, Δεν σημαίνει ότι επειδή φάγαμε στο ίδιο μαγαζί, μπορώ και γω χωρίς τελείες.
Ο Ζοζέ Σαραμάγκου στα 84 του χρόνια επισκέφτηκε την Πάτρα ως τιμώμενο πρόσωπο. Παραχώρησε για την εκπομπή της ΕΡΤ “Οι κεραίες της εποχής μας” μία συνέντευξη. Ένα μέρος της γυρίστηκε στο Φαγιούμ.Το όνομα του μαγαζιού σημαίνει νεκρικό πορτρέτο προορισμένο για ταφική χρήση.