Στεφανία Παπαδημητρίου, “Κρατούν την πόρτα ανοιχτή”
Κρατούν την πόρτα ανοιχτή Μια νύχτα σκοτεινή Νύχτα σαν τις άλλες Μια οικογένεια χαίρεται Και χαίρεται πολύ
Στο περίμενε
Αυτήν την εποχή τώρα που όλα γίνονται εγώ είμαι flat
Σεβαστή Κωνσταντινίδου, ” Όνειρο”
Είδα ένα όνειρο, πως ήταν πρωί, λέει, κι από τις γρίλιες μέσα γλιστρούσαν οι πρώτες ηλιαχτίδες
Χριστίνα Μιχαηλίδου, “Κλειδωμένο δωμάτιο”
Τότε, πίσω από την κλειδωμένη πόρτα το δωμάτιο μεγάλωνε άγγιζε το άπειρο
Αθανασία Αφροδίτη Μπανάγκα, “Στο σεντούκι της ζωής”
Όταν όλα αλλάζουν Και φεύγουν οι αγαπημένοι Οι αναμνήσεις ζουν Μα εμείς ακόμα λυπημένοι
Γιώργος Κωνσταντινίδης, “Δυτικά”
Απ’ την αρχή τραβάς για δυτικά μυριάδες ήλιοι προσπερνούν κι εσύ χαζεύεις τη σκιά σου
Κωνσταντίνα Τζιόλα, “Πόρτες”
Πίσω από τις κλειδωμένες πόρτες λόγια ανείπωτα, λόγια ξεχασμένα. Πίσω από τις κλειδωμένες πόρτες , χέρια γέρικα, χέρια κουρασμένα. Άνθρωποι…
Ευαγγελία Μουτούση, “Συναισθήματα”
Σ’ έναν κόσμο που αλλάζει αδιάκοπα και τόσο απρόβλεπτα, είναι απολύτως εντάξει να μη νιώθω εντάξει. Είναι απολύτως οκέι να…
Δήμητρα Παπαδημητρίου, “Ίσως και να το ονειρεύτηκα”
Κάποτε… προτού ανακαλύψω το αποτρόπαιο μέρος του μικρού μου εαυτού, προτού ακόμα μεταμορφωθώ σε αυτό το ψυχρό, πεθαμένο είναι, ένα…
Αναστασία Ιωακειμίδου, “Σκοτάδι”
Σκοτάδι ζωντανό μιλάς για την ψυχή μου όνειρα που πεθάνανε σκορπίζουν στην πληγή μου