Καλοκαιριάτικα στη Φλώρινα
Με τον κορονοϊό, τις καραντίνες και ότι το καλοκαίρι είναι μόνο θάλασσα, είχα ξεχάσει πόσο όμορφη είναι η Φλώρινα.
Η βόλτα στο πλακόστρωτο και τα καφέ δίπλα από το ποτάμι, το πολύ και ωραίο φαγητό στα τσιπουράδικα, η δροσιά κάτω από τα δέντρα, τα σπίτια τα καλοδιατηρημένα.
Κι αυτό το ξενοδοχείο που έγινε εκεί που ήταν ο Ξενίας-μακάρι να είχε και η δική μας πόλη την ίδια τύχη-είναι υπέροχο. Μοκέτες, υλικά και διακόσμηση, προσεγμένη αυλή με θέα την πόλη, από δίπλα το καζίνο…είναι να πάρεις μολύβι και χαρτί και να αρχίσεις το γράψιμο.
Κι ύστερα μια βόλτα στον Άγιο Αχίλλειο με την πλωτή τη γέφυρα, τη βυζαντινή βασιλική από τον 10ο αιώνα, τα μικρά γουρουνάκια, τις κατσίκες, τον ελληνικό σε μαγαζάκι εκεί.
Και πιο μετά στους Ψαράδες για βαρκάδα μέχρι εκεί που είναι τα σύνορα-η Αλβανία και τα Σκόπια-, οι λιβελούλες πάνω στα νούφαρα, οι πελεκάνοι που λιάζονται στις άσπρες πέτρες, οι ερωδιοί που πετάνε, οι μαυρόπαπιες που τσαλαβουτάνε, τα ασκηταριά πάνω στα βράχια…
Να ‘ταν έτσι η ζωή όλη.
Από ταξίδι σε ταξίδι.