Ιστορία της Κατίνας
Σήμερα μου το είπε η από πάνω. Τη συνάντησα στη σκάλα. Την ενοχλούμε, λέει πάρα πολύ. Ιδίως το μηχάνημά μας σε ακατάλληλες ώρες, αλλά και σε κανονικές. Το μηχάνημά μας; έψαξα στο μυαλό μου και στα συρτάρια μας. Έχουμε εμείς μηχάνημα για ακατάλληλες ώρες και κανονικές; Δεν νομίζω. Και συνέχεια λέει το ακούει. Κάθε μέρα, πρωί βράδυ.Κάνει έναν ήχο περίεργο κάτι σαν βζζζν. Μηχάνημα και να κάνει βζζζζν; Και αν συνεχίσουμε να παίζουμε με αυτό το μηχάνημα θα στείλει το γιο της, αφού με το σκουπόξυλο γντουκ γκντουκ δε βάζουμε μυαλό . Είναι αστυνομικός και να ξέρουμε. Και μετά κατάλαβα. Εννοούσε τη βρύση.Κύριε αστυνομικέ , τι θα λέγατε για ένα χεράκι; Χεράκι πλύσιμο. . .
Ιστορία του δρόμου
Να σε κορνάρει επίμονα και να σε βρίζει πισινός οδηγός ντεκαφεϊνές, αμαρκάλιστος και άχεστος, ενώ εσύ πρέπει να σταματήσεις σε στοπ και να περιμένεις να περάσουν τα αυτοκίνητα που έρχονται το ένα πίσω απ΄ το άλλο. Δεν υπάρχει καλύτερο από την παλαμίτσα, το σαπουνάκι και το δαχτυλάκι.
Και καλή μας μέρα, κύριε!
Ιστορία βλακόμετρο
Σήμερα πέρασα ένα βαρετό μεσημέρι κοιτάζοντας τη γυάλα με τα χρυσόψαρα. Τα ‘βλεπα να ανεβαίνουν πάνω πάνω και να κατεβαίνουν πάλι κάτω και μετά από λίγο να ανεβαίνουν πάλι. Το γυαλί τα παραμόρφωνε και φαινόταν μεγαλύτερα απ΄ ότι είναι στην πραγματικότητα με τα μάτια πεταμένα έξω. Και μετά είπα νά έτσι κοιτάνε οι βλάκες.Αλλά και πάλι τα χρυσόψαρα καλύτερα είναι. Μη με ρωτήσεις τώρα για το πώς κοιτάνε οι βλάκες. Η εύκολη λύση -καμιά φορά- είναι να το παίζεις αθώος του τύπου: Ω! Δεν το είχα καταλάβει. Τι εννοείς μ΄ αυτό; Αχ! Δεν σε καταλαβάινω . . . Τελοσπάντων αυτή είναι μία άλλη ιστορία περί δήθεν αθωότητας, που θα τη χρωστάω.Επανέρχομαι.Οι βλάκες βλέπουν σαν να υπάρχει κάτι. Αυτό το κάτι όμως, δεν υπάρχει. Γιατί αυτό το κάτι (το κάτι είναι διαφορετικό για τον καθένα), το ψάχνω και ‘γω καιρό τώρα . Οι βλάκες κοιτάνε λες και βλέπουν μία ευθεία γραμμή μπροστά τους. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά πάει το μάτι. Μόνο ευθεία ρε πούστη μου.Εγνατία Οδός ένα πράμα. Για τους βλάκες υπάρχει μόνο η ευθεία, η απόλυτη ευθεία. Καμία στροφή, καμία γωνία, καμιά ανηφόρα ή κατηφόρα. Μόνο ευθεία. Τρελαίνομαι. Γιατί εμένα μου ‘χαν πει πως το νόημα βρίσκεται αλλού. Κι αυτού το αλλού είναι μέσα σε γωνίες ή καμπύλες.
Μήπως κοιτάω λάθος;
Ιστορία της κλωστής
Είναι κάτι πράματα καμιά φορά σαν κουμπί από πουκάμισο, ραμμένο με λεπτή κλωστή γιατί αυτή πρέπει, όχι όμως τόσο όσο πρέπει. Είναι ένα κουμπί έτοιμο να ξηλωθεί, το οποίο ή το ράβεις από πάνω, ή το ξηλώνεις και το ράβεις πάλι απ΄ την αρχή. Αν δεν προσέχεις, το χάνεις. Σπάνιο να βρεις ακριβώς το ίδιο, εκτός αν υπάρχει από την εταιρεία ρεζέρβα .Κι έτσι αγοράζεις ένα άλλο καινούριο κουμπί. Μπορεί να μην πάει με τα υπόλοιπα, αλλά είναι ένα καινούριο, ολοκαίνουριο κουμπί, και δε σε νοιάζει. Αν όμως σ΄ ενοχλεί, τα αγοράζεις όλα καινούρια. Βαριέσαι λίγο να τα ράψεις, το παίρνεις όμως κάποια στιγμή απόφαση και τα ξηλώνεις και τα ράβεις όλα μα όλα από την αρχή. Φτάνει φυσικά να ταιριάζουν με το μέγεθος της τρύπας-μην ξεγελαστείς από κανένα άλλο. Στην τελική αν βαριέσαι του θανατά, μπορεί να το κάνει και κάποιος άλλος για χάρη σου με αμοιβή ή χωρίς. Αν πάλι δεν ήταν και το αγαπημένο σου πουκάμισο ή φοράς άλλο ή παίρνεις καινούριο. Υπάρχει και η επιλογή να φορέσεις και κάτι άλλο πιο άνετο, ας πούμε μία μπλούζα. Καμιά φορά το άνετο είναι το καλύτερο. Αλλά δεν κάνει για όλες τις περιστάσεις.
Ιστορία full time
Τελικά, όλα τα κάνουμε δύσκολα για να ‘χουμε να ασχολούμαστε.
Ελένη Γκόρα