Σήμερα 28/2/2017 έχω τα γενέθλιά μου.
Ήταν από τα καλύτερα γενέθλια που πέρασα ποτέ. Ήταν τα 4α γενέθλια που πέρασα στην Πάτρα ως φοιτήτρια και τα 23α όλης μου της ζωής. Εχθές, Καθαρά Δευτέρα και είχαμε μαζευτεί όλοι σπίτι μου. Κάποια στιγμή το απόγευμα τα παιδιά φεύγουν. Μετά τις 00.00 έχω γενέθλια. Μα καλά, σκέφτομαι, που πάνε;; Δεν θα μου πουν χρόνια πολλά;; Δεν θα κάτσουν μέχρι την αλλαγή;;
23.30 μπαίνω για μπάνιο. Το είχα πάρει απόφαση ότι τα πρώτα λεπτά των γενεθλίων μου θα με βρουν μόνη στο σπίτι. Τουλάχιστον θα είμαι μπανιαρισμένη!!!
00.01 ακούω το κουδούνι. Με την πετσέτα εγώ πάω να ανοίξω. Θα ήρθαν για έκπληξη τα βλαμμένα, σκέφτηκα! Ανοίγω λοιπόν την πόρτα με την καλύτερη αμφίεση που θα μπορούσα να έχω. Τούρτες, κεράκια, τραγουδάκια, ιστορίες… Μπορεί να μην μου αρέσουν οι εκπλήξεις, αλλά μάλλον καταβάθως τις έχω ανάγκη!
Όλοι μας έχουμε ανάγκη από την έκπληξη.
Κάτι να περιμένουμε.
Γιατί αυτή η έκπληξη είναι τελικά που μπορεί να χρωματίσει κάθε άχρωμη στιγμή της ζωής.