Ο ταξιτζής
Κάθε Δευτέρα και Τετάρτη συχνάζουμε στο καφενείο μιας φίλης . Εκεί μαζεύονται αρκετά παππούδια και παίζουν χαρτιά . Σπάνια σηκώνουν τα μάτια τους απ ‘ την τσόχα και αυτό συμβαίνει κυρίως όταν έρθει η ώρα για το γιαουρτάκι και το χαπάκι . Ναι , ναι σερβίρονται και αυτά . Η μασκότ του μαγαζιού είναι ένας ταξιτζής . Μπαίνει πάντα μέσα με περίσσια φούρια και παραγγέλνει ένα ουίσκι σπέσιαλ . Προσέξτε όμως , πολύ σπέσιαλ , Jameson με motion . Το πίνει μονοκοπανιάς και λέει : Στην υγειά σου Ελλάδα , στην υγειά σου Κοζάνη . Στο δεύτερο εγώ δεν πάω με λευκές , γουστάρω τις μαύρες . Στο τρίτο είμαι ο καλύτερος . Έπειτα αφήνει τα λεφτά , φοράει το φθαρμένο δερμάτινο και φεύγει για ριψοκίνδυνες κούρσες .
*
Κοσμίου 27
Θυμάμαι . . . Αρχές Σεπτεμβρίου. Ήμουν δεκαοχτώ. Κατέβηκα απ΄ το λεωφορείο. Έψαχνα για σπίτι. Μόνη μου, δεν ήθελα τους γονείς μου . Επιτέλους, η ώρα της ανεξαρτησίας είχε φτάσει . Είδα τρία σπίτια . Το πρώτο και το δεύτερο χάλια . Το τρίτο ικανοποιητικό . Με βολεύει, το κλείνουμε, είπα στο μεσίτη. Χωλ , κουζίνα , μπάνιο , υπνοδωμάτιο – καθιστικό . Οι τοίχοι άσπροι, οι κουρτίνες κόκκινες, τα έπιπλα μπλε . Ήταν το διαμέρισμα του τσολιά , έτσι το ‘χα βαφτίσει . Νοικιαζόταν επιπλωμένο . Εθνικόφρων , υποθέτω, ο ιδιοκτήτης . Δεν τον γνώρισα ποτέ . Χέστηκα ! Τέσσερα χρόνια πέρασα εκεί μέσα . Κάθε γωνιά κι ανάμνηση . Χαλασμένα τακούνια από μπαρότσαρκες , βουλωμένος νεροχύτης από προφυλακτικό , καμένο στρώμα από ναργιλέ , γεμάτος φελλοπίνακας από σημειώσεις , βρόμικο μπαλκόνι από φύλλα . Τα πράγματα μου στοιβαγμένα σε κούτες . Αύριο πίσω στο πατρικό. Τελευταία νύχτα στο φοιτητικό μου σπίτι .
*
Ο ασημένιος Zippo
Στη δημοτική βιβλιοθήκη ετοίμαζε τις σημειώσεις του για το συνέδριο . Θα μιλούσε για τα προϊστορικά ευρήματα στην Ιορδανία . Η μελέτη του χρειαζόταν ακόμη πολλή δουλειά . Όλη αυτήν την ώρα που προσπαθούσε να γράψει , είχε σπάσει το καπάκι από τον αγαπημένο του στυλό . Τώρα πώς θα κοσμούσε την τσέπη του σακακιού του ; Απ’ την υπερένταση ένιωσε την έλλειψη της νικοτίνης . Βγήκε έξω , έβγαλε με γρήγορες κινήσεις απ΄ το χαρτοφύλακά του το πακέτο . Τα χέρια του έτρεμαν . Αναζητούσαν τον ασημένιο zippo . Επιτέλους τον βρήκε . Άνοιξε το καπάκι, άναψε το τσιγάρο , το έκλεισε . Ο μεταλλικός ήχος του άρεζε . Επανέλαβε την κίνηση , ώσπου το βλέμμα του μαγνητίστηκε απ΄ τα αρχικά τα οποία ήταν χαραγμένα επάνω, Α + Ν . Το μυαλό του πήγε χρόνια πίσω . Αυτό το ΄΄Ν΄΄ , του είχε κάνει μεγάλη ζημιά . . .
*
Μέσα σε καπνούς και πολύχρωμα φτερά
Ένας ήχος ακούστηκε . Ήταν το κινητό της . Και απορούσε δεν θα την έπαιρνε τηλέφωνο ; Το προηγούμενο βράδυ του είχε αφήσει ένα σημείωμα στον φελλοπίνακα της πολυκατοικίας του . Στο σημείωμα αυτό έλεγε ότι ένας δον ζουαν σαν και του λόγου του έπρεπε να προσέχει την εμφάνισή του και ιδίως τις κάλτσες του . Άσε που τις ξεχνούσε και στο σπίτι της , οπότε σκέφτηκε να του τις καρφιτσώσει κι αυτές μαζί με το σημείωμα .
– Ναι !
– Έμαθα ότι κάνεις και πλάκες .
– Έμαθα ότι πας και μ΄ άλλες .
-Θα σε πνίξω μ΄ εκείνο το φρουφρού που ‘χεις στο κρεβάτι σου . Θα κοιτάζω το πτώμα σου και θα ανάβω το ένα τσιγάρο πίσω απ΄ το άλλο . Θα σε βρουν μέσα σε καπνούς και πολύχρωμα φτερά .
*
Με νύχια και με δόντια
Η ζέστη έξω είναι ασφυκτική. Και ΄γω έχω ανοίξει τη μπουκάλα με το υγραέριο. Δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Το οξυγόνο λιγοστεύει. Δεν μου απομένει άλλη δύναμη να παλέψω κι όμως επιμένω . Είμαι ένας παράφρων ήρωας . Το βλέπω ! Το θεριό στέκει μπροστά μου! Έχει κουρνιάσει στα σώμα και στη ψυχή του γιου μου και δεν λέει να φύγει . Άλλο ένα δυνατό χτύπημα και θα πέσει κάτω . Άλλο ένα δυνατό σούβλισμα με το καλοτροχισμένο μαχαίρι και τα χέρια μου θα βαφτούν κατακόκκινα . Κάποιος είπε ότι η αγάπη είναι ένα κόκκινο, κόκκινο αγκαθωτό τριαντάφυλλο .
*
Ο εκείνος και ο άλλος
O εκείνος ροχάλιζε σαν να έδινε ρουφηχτά φιλιά . Ο άλλος δεν μπορούσε να κοιμηθεί . Ξύπνα καλέ , ξύπνα του έλεγε . Ξύπνα , ξύπνα , ξύπνα , έιιιιιι , φώναζε , αλλά ο εκείνος τίποτα . Ώσπου ο άλλος δίνει μια δυνατή στο κομοδίνο και ξύπνησε ο εκείνος . Ο άλλος έκανε πως κοιμόταν . Την άλλη μέρα το πρωί στην τραπεζαρία τον ρώτησε ο εκείνος .
-Μήπως κάνω τίποτα περίεργο στον ύπνο μου ;
– Όχι , καλέ προς θεού , σαν αγγελούδι κοιμάσαι , απάντησε ο άλλος .
– Ααα γιατί εσύ χτυπάς κομοδίνα .
Ελένη Γκόρα