Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας αστερίας, που λεγόταν Φουρφουρίας. Το όνομά του στη στεριά θα προξενούσε γέλια και χαχανητά, μα στης θάλασσας τα νερά όλα είναι δυνατά.
Μια μέρα που φύσαγε πολύ, ένα κύμα τον έβγαλε στην ακτή. Ο αστερίας ο Φουρφουρίας κοίταξε δεξιά, κοίταξε αριστερά, κοίταξε πάνω, κοίταξε κάτω και τότε αυτό που είδε τον στεναχώρησε πολύ.
Όλη η παραλία ήταν γεμάτη σκουπίδια. Αλουμινόχαρτα, καλαμάκια, πλαστικά ποτήρια του καφέ, τενεκεδάκια από αναψυκτικά, καπάκια, μπουκάλια, διάφορα χαρτιά ακόμα και σακούλες.
Έλεος, σκέφτηκε! Μα κανένας δεν μπορεί φεύγοντας να πάρει και τα σκουπίδια του μαζί; Τι συνήθειο κακό κι αυτό οι άνθρωποι να πετάνε τα σκουπίδια τους κάτω, ενώ υπάρχουνε τόσοι κάδοι;
Και καθώς το σκέφτηκε αυτό, ένα μεγάλο χέρι μάζεψε τον αστερία Φουρφουρία.
-Κοιτάξτε παιδιά τι όμορφος που είναι, είπε η κυρία τους!
-Α, για να τον δω!
-Και γω θέλω να τον δω!
Και τα παιδιά μαζεύτηκαν για να δούνε τον αστερία. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπαν έναν αστερία από κοντά. Και τους άρεσε πραγματικά πάρα πολύ.
-Και τώρα τι θα κάνουμε; Θα τον πάρουμε μαζί μας και θα τον βάλουμε στο βάζο με τα κοχύλια;
-Όχι, παιδιά, θα τον ρίξουμε πάλι στη θάλασσα για να πάει να βρει τους φίλους του.
Και καθώς τα έλεγαν αυτά, ο αστερίας ο Φουρφουρίας άνοιξε το στόμα του και είπε:
– Γεια σας παιδιά! Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω από κοντά! Τι κάνετε μια μέρα σαν κι αυτή στη θάλασσα; Φυσάει πάρα πολύ…
-Επειδή δεν μπορούμε να κολυμπήσουμε, ήρθαμε να καθαρίσουμε την ακτή. Κοίτα πόσα σκουπίδια μαζέψαμε! Και τα περισσότερα από αυτά, θα τα πάμε στην ανακύκλωση.
-Χαίρομαι πολύ για αυτό! Μπράβο σας παιδιά, είπε ο αστερίας ο Φουρφουρίας.
-Και κοίτα τι θα κάνουμε με αυτήν την τεράστια σακούλα και με αυτό το καλάμι που βρήκαμε! Θα φτιάξουμε ένα ανεμοδούρι!
-Και τι είναι το ανεμοδούρι; ρώτησε ο αστερίας ο Φουρφουρίας.
-Είναι κάτι που δείχνει πού φυσάει ο άνεμος!
-Και σήμερα τι άνεμος φυσάει;
-Σήμερα φυσάει… Χμμ, δεν ξέρουμε!
-Α, δηλαδή, επειδή φυσούσε δυνατά βγήκα στην ακτή;
-Ναι!
-Ε, τότε κάθε φορά που θα φυσάει…
-Θα βγαίνεις στην ακτή και ‘μείς θα τρέχουμε για να σε δούμε.
Αυτά είπανε τα παιδιά κι έριξαν πάλι τον αστερία τον Φουρφουρία μέσα στη θάλασσα για να πάει να βρει τους φίλους του.
Και ο αστερίας ο Φουρφουρίας ήταν δυο φορές χαρούμενος •και καινούριους φίλους έκανε και η ακτή του θα γινότανε πιο καθαρή.