Μουσικότητα-ζωή

Ο ουρανός παραπαίει

λες και έχει πιει ακριβό

κόκκινο κρασί,

κόκκινο μπάφο τη νύχτα,

μία καρδιά,

τα φευγαλέα αστέρια,

το άπιαστο φεγγάρι,

σαν εκείνο το όνειρο

καλοκαιρινής νυκτός.

Ω! Σαίξπηρ! Κάποτε θα είμαστε μαζί.

Οι χάρτινες γιρλάντες πέφτουν

πάνω μου ίδιες δυνάμεις

της φυσικής

και μαθηματικοί τύποι

πετούν ολόγυρά μου

και με ωθούν να ψάξω

τον άγνωστο Χ στο

άπειρο και ακόμη παραπέρα.

Προσπαθώ να διακρίνω

τη μουσικότητά του

και αυτή μέσα σε μια απέραντη

νηνεμία να

κοιμάται δίπλα στη

μουγκή υψίφωνο σε κείνο

το τσίρκο που το

λένε ζωή.

Ευαγγελία Μουτούση