Αποχρώσεις ουρανού

Στιγμές.
Είναι στο χθες
Και εμείς κολλάμε.
Χορεύουμε
Και πάνω στα συντρίμμια
Περπατάμε.
Για να αντλήσουμε
Συναίσθημα απτό,
Μα στην ουσία
Όνειρο ιδεατό.
Και μια αίσθηση
(Ίσως παραίσθηση)
Μιας μέρας με χαρά
Μα και με πόνο.
Μια τόση δα στιγμουλα
Ήταν μόνο.
Σε δευτερόλεπτα
Και άλλη εικόνα,
Κι εγώ ζωγράφισα.
Έμοιαζε με ήλιου σκάρωμα.
Να μας αλλάζει, να διασκεδάζει
Με ένα ξημέρωμα
Και με ενός θρηνήματος
Λυκόφως
Κλεισμένο σε ένα βλέμμα,
Να, κάπως, όπως
Και η στιγμή μου.
Ή, μπορώ να πω
Του συναισθήματος
Η οπτική μου.

Σταματία Καλλιβωκά