Δεν γνωρίζω για εσάς, αλλά εμένα πάντα μου άρεσε να απλώνω την μπουγάδα.
Αυτή η αίσθηση καθαριότητας και αυτή η μυρωδιά από το αγαπημένο μου μαλακτικό ρούχων να γεμίζει τον αέρα…
Πριν λίγο λοιπόν, είχα τη μικρή αλλά τελικά σπουδαία στιγμή της ημέρας να απλώσω ένα πλυντήριο ρούχα! Δροσερός αέρας στο πρόσωπο… Τι ωραία αίσθηση! Μεγάλη διαφορά με τη ζεστασια του καλοριφέρ μέσα.
Προς απογοήτευσή μου τα ρούχα τελείωσαν και έμεινα με δυο μανταλάκια στο χέρι. Τα άφησα στη θέση τους στο καλαθάκι και κοίταξα την πόλη.
Ευτυχώς μένω ψηλά και έχω όλη την πόλη στα πόδια μου.
Η πόλη απόψε ήσυχη, πολύ ήσυχη. Άδειοι οι δρόμοι. Ακόμα και στους μακρινούς δρόμους που μπορείς να διακρίνεις τα φώτα των οχημάτων, τώρα τα οχήματα είναι μετρημένα. Στα σπίτια περισσότερα φώτα αναμμένα- λογικό αφού οι άνθρωποι είναι μέσα.
-Στο μπαλκόνι θα μείνεις; μου φωνάζουν από μέσα.
-Γιατί όχι;
Μου αρέσει να κάθομαι στο μπαλκόνι ό,τι ώρα και αν είναι, ό,τι μέρα και αν είναι. Και σήμερα είναι Σαββατο.
Σάββατο βράδυ λοιπόν, και αυτή θα είναι η αποψινή μου έξοδος· στο μπαλκόνι για να απλώσω την μπουγάδα!!!