Δωδέκατη μέρα στο σπίτι και διαβάζουμε παραμύθια!

Ύστερα, προσπαθούμε να αφηγηθούμε κάποιο από αυτά με δικά μας λόγια προσέχοντας τον επιτονισμό της φωνής μας και διατηρώντας τα βασικά τυπικά στοιχεία του.
Ποτέ δεν ξέρουμε πού θα χρειαστεί να αφηγηθούμε ένα παραμύθι! Γιατί λοιπόν, να μην μάθουμε να λέμε ένα;

Και μία ακόμη δραστηριότητα για όσους θέλουν να ασχοληθούν με τη συγγραφή και σήμερα.

Σας δίνω την αρχή ενός παραμυθιού και ‘σεις γράφετε τη συνέχεια. Αργά το βράδυ στη σελίδα μου θα σας το αναρτήσω ολόκληρο!

“Ο τσαλαπετεινός και η καρακάξα

Μια μέρα η καρακάξα καθόταν πάνω σε ένα δέντρο κοντά στην άκρη του χωριού και κοίταζε τα περιστέρια που κατέβαιναν κοπάδι από τις φωλιές τους μέσα στην αυλή και έτρωγαν καλαμπόκι. Άλλη μέρα τα είδε πάλι και κάθε μέρα έβλεπε πώς ζουν τα περιστέρια.
Μια μέρα καθώς καθόταν πάνω στο δέντρο, είδε πάλι τα περιστέρια να κατεβαίνουν μέσα στην αυλή και να τρώνε κι αναστέναξε από το κακό της.
Σε ένα άλλο δέντρο εκεί κοντά καθόταν ο τσαλαπετεινός. Άμα άκουσε την καρακάξα που αναστέναξε, την ερώτησε τι έπαθε. Κι αυτή του λέει:
-Όσο βλέπω τα περιστέρια να ζουν έτσι, θα σκάσω από το κακό μου. Τι, εκείνα είναι καλύτερα από μένα και βρίσκουν κάθε μέρα φαΐ έτοιμο και γω να σκοτώνομαι όλη μέρα και να μένω νηστική;
Της λέει και ο τσαλαπετεινός:
-Κάθεσαι και μαραζώνεις γι΄ αυτό το πράγμα; Εύκολο είναι να ζεις και συ σαν τα περιστέρια.
-Με ποιον ρόπο; τον ερωτά η καρακάξα.
-Με ποιον τρόπο; να σου πω της λέει. Βλέπεις τα περιστέρια; Όλα είναι ολόασπρα. Να πας και συ να ασπρίσεις τα φτερά σου κι ύστερα να πας να τρυπώσεις ανάμεσά τους. Δεν θα σε καταλάβει κανένας και θα καλοπερνάς σαν εκείνα.
-Πολύ καλή συμβουλή, γείτονα! Καλά το λένε: “Γείτονα έχεις; Θεό τον έχεις;”. Πάω αμέσως να κάμω, όπως μου λες.
Πέταξε η καρακάξα από το δέντρο και πήγε….”

➡️Περιμένω πάντα με χαρά να φιλοξενήσω το παραμύθι που διαβάσατε ή τη συνέχεια του παραμυθιού που σας έδωσα.

Η σελίδα μου: https://elenigkora.gr/ .

🤓Καλό υπόλοιπο Κυριακής!

📬Επικοινωνία
[email protected]