Η Ελένη και…το “Μαθαίνω Ορθογραφία παίζοντας” σε Γρεβενά και Φλώρινα

 

 

Αν είχα μια ευχή αυτόν τον καιρό, θα ήταν να είχα περισσότερο χρόνο να απολαύσω τα μικρά μου ταξίδια και τους ανθρώπους που γνωρίζω.

Αυτά σκέφτομαι αυτήν την ώρα που σας γράφω.

Απέναντι μου βλέπω μια καρυδιά. Στο φύσημα του αέρα τα κίτρινα της φύλλα πέφτουν και στολίζουν τον δρόμο. Είναι τόσα πολλά, που θέλω να βάλω τα πόδια μου, όπως κάνουμε στην άκρη της θάλασσας, να περπατήσω και να ακούσω αυτό το κρατς, που κάνουν όσα είναι ξερά. Μ΄ αρέσει πια ο μουντός καιρός και η βροχή. Ούτε που με νοιάζει που φουντώνουν τα μαλλιά μου, τα κάνω δυο πλεξουδάκια και βγαίνω.
Αν είχα μια ευχή αυτόν τον καιρό, θα ήθελα να γράψω όσα χρωστάω και να ξεμπερδεύω.

Κι αυτά τα Σάββατα κι αυτές οι Κυριακές πόσο γρήγορα φεύγουν; Και γιατί να φεύγουν τόσα γρήγορα;

Θέλω να χωρέσω μέσα τους καφέδες, ψώνια, σιγύρισμα, ύπνο, ξεκούραση, φαγητό, συναντήσεις με φίλους, ταινίες-τον τελευταίο καιρό αν δεν είναι στα ισπανικά, ιταλικά, πολωνικά δεν τις βλέπω.

Και γιατί αλήθεια να είμαι τόσο γκρινιάρα;

Ωραία τα πέρασα σε Γρεβενά και Φλώρινα. Χαίρομαι που το βιβλίο μου ταξιδεύει κι όλο και περισσότερα παιδιά και εκπαιδευτικοί το αγκαλιάζουν. Επόμενη στάση, ρωτάω τον εαυτό μου. Και μια φωνούλα μέσα μου μού λέει κλείσου μέσα, κλείσου! Πρέπει να γράψεις, έχεις χρονοδιάγραμμα.

Αν είχα μια ευχή αυτόν τον καιρό, θα παρακαλούσα για ένα θαύμα. Ένα θαύμα, περικαλώ!

Αλλά η ζωή μου μόνο από γκάφες γεμάτη. . .
Παρεξηγήσεις, εξηγήσεις, νεύρα, άγχος, κούραση, αυχενικό, πίεση κι άλλη πίεση κι ένα δέρμα ταλαιπωρημένο.

Εβδομήντα πέντε ευρώ έδωσα για κρέμες! Και αυτές χρόνο θέλουν να απλωθούν. Πήλινγκ, μάσκες, αφροί, σέρουμ και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Χάλια, είσαι μου είπε η δερματολόγος. Τόσο πολύ φαίνεται, είπα από μέσα μου. Και τα πήρα.

Από πείρα λέω, την επόμενη φορά να σας γράψω κάτι άλλο.

Γιατί η κούραση πια φαίνεται παντού.

 

 

 

 

 

 

Ελένη Γκόρα

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *