Άντε πάλι.
Το μήνυμα ήρθε. Θέλω κάτι για τα Χριστούγεννα. Αυτό. Ήταν η Κέλλυ. Βρε, να φοβάσαι να ανοίξεις το inbox μην είναι η υπεύθυνη έκδοσης και σου παραγγείλει ή σου διορθώσει κάτι. Ο τρόμος και ο φόβος! Γράψε στο #together, μου είπε, θα περάσεις καλά! Ναι, φίλη θα στο ΄χω έτοιμο, απόψε κιόλας.
Και σιγά• ακόμα τίποτα δεν έχω γράψει. Ανοίγω τα ντουλάπια και ψάχνω πού έχω βάλει την κούτα με τα Χριστουγεννιάτικα. Πρέπει να στολίσω για αρχή, να βάλω να ακούγεται και κανένα τραγούδι. Στρώνω τα σεμέν από τούλι, τα κεντημένα με πράσινα μικρά δεντράκια. Ήταν μια δημιουργία της γιαγιάς. Τα ΄χε η μάνα μου. Φέτος τα πήρα εγώ. Κόλλησα στους τοίχους χριστουγεννιάτικες κουκουβάγιες με σκουφιά και κέρατα. Άλλες κάθονται πάνω στα κλαδιά, άλλες κάνουν έλκηθρο, άλλες χτυπάν κουδούνια κι άλλες ανοίγουν δώρα, ενώ από πάνω τους πέφτουν χοντρές και ψιλές νιφάδες. Στόλισα και τη βιβλιοθήκη. Έβαλα να στέκονται δίπλα από τα βιβλία καλικάντζαροι. Κρέμασα και στα πόμολα από τα ντουλάπια της κουζίνας Άγιους Βασίληδες, χιονάνθρωπους, αστέρια, έλατα και τάρανδους. Τέλος, άναψα τα φωτάκια και περίμενα.
Περίμενα να μου ‘ρθει μια ιστορία. Μα στο μυαλό μου μόνο τα φαγιά έκαναν βόλτα. Ρόλο με σαλάμια, κασέρια και πιπεριές, λεμονάτες πατάτες φούρνου με ρίγανη και μπόλικο λάδι για βούτες, ρύζι με αρακά, καλαμπόκι και καρότο για τη γαρνιτούρα, πικάντικα γιαπράκια με αρμιά 2 μηνών, τόσα δα για μια χαψιά, κεφτεδάκια αφράτα, ψητό κατσαρόλας με το ζουμάκι του, τηγανιά κοτόπουλο με μανιτάρια και κρέμα γάλακτος, μπρόκολο, κουνουπίδι, παντζάρια και τυροκαυτερή για να γλιστράνε όλα αυτά, φρέσκο ψωμί και τυρόπιτα με φύλλο ανοιγμένο στο χέρι, κόκκινο κρασί, πουτίγκα, μελομακάρονο, κουραμπιέ, σοκολατόπιτα, όλα σε μια καθησιά χωρίς ανάσα.
Πάνε τα όνειρα για το πότε θα χιονίσει φέτος για να κλείσουν τα σχολεία, πόσα λεφτά θα βγάλω στα κάλαντα, τι δώρα θα μου φέρει ο Άγιος Βασίλης, τι καινούρια ρούχα και παπούτσια θα αγοράσω, πώς θα χτενίσω τα μαλλιά, πού θα βγω για να με δουν, ποια ώρα να γυρίσω, πώς θα ξεράσω χωρίς να με πάρουν χαμπάρι. Τελικά, καταλαβαίνεις ότι έχεις μεγαλώσει μόνο όταν περιμένεις τα Χριστούγεννα για να φας με τα πρόσωπα που αγαπάς κάτω από λίγα στρας.
Υγεία και ευτυχία σε όλους!
Χρόνια Πολλά!
Ελένη Γκόρα