Αυτή τη στιγμή που γράφω, βρίσκομαι στις τελευταίες φάσεις μιας καλοσχεδιασμένες επιχείρησης με κωδικό όνομα “Πατρινό Σέξυ Καρναβάλι” ή αλλιώς Π. Σ. Κ. . Μέχρι τώρα είχα κατασταλάξει στο ποια είμαι και τι ζητάω. Έλεγα θα βγω, θα πιω, θα φάω. Έτσι θα περάσω καλά με το σούρδικο τρόπο, που τόσο καλά ξέρω και στην τελική μ΄ αυτό έχω γαλουχηθεί.
Αλλά εδώ, στην Πάτρα δεν είναι τόσο απλά τα πράματα. Δεν έχω ένα κλαρίνο μέσα στο αυτί μου να φυσάει, μια γκλίτσα να με τσιγκλάει, ένα ξινοκράσι να με πετάει έξω τα σωθικά, ένα κιχί να με παρηγοράει. Έχω μια μοντερνιά, την οποία είμαι αποφασισμένη να ανακαλύψω. Για αρχή ξέρω ότι κατεβάζουν μαυροδάφνη. Είναι το ιερό ποτό τους και απ΄ ό,τι πληροφορήθηκα έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές. Πρέπει να πιω αυτήν τη μεταλαβιά για να μπορέσω να κοινωνήσω. Είμαι σίγουρη ότι στο δεύτερο μπουκάλι θα είμαι έτοιμη να γίνω μέρος αυτού του συνόλου και πρόθυμη να κάνω οτιδήποτε. Δεν φταίω εγώ, η μαυροδάφνη, μου ‘πε!
Για αρχή είμαι καλεσμένη σε πολλά πάρτι μασκέ.
Έχω βρεθεί σε αδιέξοδο και δεν ξέρω καν τι να ντυθώ. Στο Σουρδιστάν άνοιγα την ντουλάπα, ξέθαβα, ντυνόμουν. Όλοι μου έλεγαν: Συγχαρητήρια! Μωρό μου, είσαι υπέροχη! Εδώ τα έχω βρει κάπως σκούρα ή προς το παρόν μου φαίνονται σκούρα. Από τη μία πλευρά έχω μέσα μου τις Αποκριές από τη Σουρδία και από την άλλη έχω τριγύρω μου τις Αποκριές από την Πάτρα. Για να καταλάβεις πόσο μπερδεμένο είναι αυτό, είναι σαν να φέρνεις έναν Κοζανίτη στην Πάτρα και να λέει ” Τα κουρίτσια άπου ν΄ Κουζάν” και ένα Πατρινό στην Κοζάνη με φράκο και ημίψηλο να τραγουδάει όπερα. Ω, Διόνυσε είναι τόσο μπερδεμένο όλο αυτό!
Και τι εννοώ;
Δεν έχει σημασία να είμαι όντως ένα καρναβάλι αξιόλογο. Σημασία έχει να είμαι κλάσης ανώτερο από κάποιο άλλο. Με απλά λόγια, δεν έχει σημασία να είμαι καρναβάλι, σημασία έχει να είμαι καλύτερο από κάποιο άλλο. Ακολουθώ τον ενδεδειγμένο τρόπο. Ανοίγω την ντουλάπα, βρίσκω ένα φόρεμα βελουτέ μ΄ ένα τεράστιο φιόγκο, αγοράζω μαύρα μακριά γάντια, αυτιά και ουρά λαγού. Θα ντυθώ το σύμβολο του έρωτα, της πίστης και της αγάπης για το καρναβάλι. Πάει και τελείωσε.
Θα ντυθώ κουνέλι βελουτέ.
Ελένη Γκόρα
