Together, τχ. 49ο, Η Ελένη και…ο Κουτσαβάκης

 

Κάποτε πριν αρκετά χρόνια εδώ στην Κοζάνη είχα πάει σε ένα αποκριάτικο πάρτι σε σπίτι. Ήμασταν όλοι ντυμένοι. Εγώ είχα βάλει μπικουτί στα μαλλιά, μια ρόμπα καρό, μια νυχτικιά, κάλτσες και κάτι παντούφλες κάπως μεγάλες.
Κάποια στιγμή θέλησα να βγω στο μπαλκόνι για τσιγάρο. Από πίσω μου –θυμάμαι- με ακολούθησε ένας φίλος που ήθελε κι αυτός να καπνίσει. Για την ιστορία ήταν ντυμένος κουτσαβάκης με το καπελάκι του, το σακάκι του, το γιλεκάκι του, το παντελονάκι του, το σπορτέξ του. Μέχρι να κάνουμε το τσιγάρο συνεχίσαμε το παιχνίδι που παίζαμε μέσα. Κάναμε διαλόγους με στίχους από τραγούδια.

-Τα ματόκλαδα σου λάμπουν, κάνει εκείνος.

-Τράβα ρε μάγκα και αλάνι, του απαντάω εγώ.

-Δεν ρώτησες τόσον καιρό για μένα!

-Αλήτη δίχως αγάπη…

-Νόστιμο τρελό μικρό μου!

-Αυτά που λες εγώ τ’ ακούω βερεσέ!

-Μια φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά λες και μάγια μου ‘χεις κάνει…

-Τρέξε μάγκα να ρωτήσεις, να σου πουν ποια είμαι ‘γω!

-Αμάν, αμάν, Ελενάκι, ‘συ με πότισες φαρμάκι.

-Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά εμένα μ΄ αγαπούνε!

-Μ΄ άναψες φωτιά και λάβρα έλα εδώ να σου ειπώ…

Και βγάζει ένας κύριος το κεφάλι του από το δικό του το κάτω το μπαλκόνι κι ενώ κρατιέται από τα κάγκελα μας λέει εντελώς τρελαμένος:

-Αύριου στου φανού θα ιξιταστείτι στα ‘θκα μας τα ξινέντραπα. Άξιτι! Ου παπάς ου Ραγκαβέλας είχιν μια κουτσί γουμάρα… Τι λέει ρα μτ; Πέντι μπάμπις χόριβαν κι οι πέντι μι βρακιά! Ιβγάτι!

-Καλές Απουκρές, ευχηθήκαμε και μπήκαμε μέσα γελώντας.

-Άμα σας πιάσου! ακούσαμε να λέει.

Λίγο έλειψε να έπαιρνε την γκλίτσα, τη μαγκούρα να μας κυνηγούσε.

Ελένη Γκόρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *