Βιογραφικό
Γκοβεδάρων 10, 3ος όροφος. Αν δεν γεννιόμουν σ΄ αυτό το διαμέρισμα κι αν δεν μου απαγόρευαν οι γονείς μου να βλέπω τηλεόραση, ίσως να μην γινόμουν Φιλόλογος. Το πρωί έγραφα στους τοίχους του σπιτιού και διάβαζα οτιδήποτε έπεφτε στο χέρι μου. Ήμουν τακτική πελάτισσα με πίστωση του βιβλιοπωλείου της οικοδομής. Το απόγευμα καθαρίζονταν οι τοίχοι, πληρώνονταν τα χρέη, έτρωγα μερικές παντοφλιές και άντε πάλι τα ίδια. Τα χρόνια πέρασαν. Μεγάλωσα, μετακομίσαμε, σπούδασα. Πριν πάρω το πτυχίο ζήλεψα έναν γνωστό άγνωστο αγαπημένο που έγραφε. Είπα να δοκιμάσω και ‘γω. Φοίτησα και στο Μεταπτυχιακό Δημιουργικής Γραφής στην Φλώρινα. Από τότε παραδίδω σεμινάρια γραψίματος και σβησίματος.
Τετάρτη, 8/6/2016 και ώρα 11 παρά
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σήμερα ξύπνησα γύρω στις δέκα κι αυτό γιατί με πήρε κάποιος τηλέφωνο. Με φωνή βοδιού δεν ήθελα να απαντήσω. Α όλα κι όλα! Κάνω την πάπια -με φοβερή επιτυχία- αλλά όχι και το βόδι! Σηκώθηκα. Βρήκα μόνο τη μία σαγιονάρα. Η άλλη ήταν κάτω απ’ το κρεβάτι. Bαρέθηκα να σκύψω. Πήγα στο μπάνιο ξυπόλυτη. Ευτυχώς τα πλακάκια ήταν στεγνά και δεν κόλλησαν στα πόδια μου αρκετές τρίχες και μπάμπαλα σκόνης. Έφαγα δυο φέτες κέικ, ήπια ένα ποτήρι γάλα και στο καπάκι ρούφηξα και μια κούπα καφέ. Φυσικά κάπνισα και δυο τρία τσιγάρα, μην πάει ο καφές ασυνόδευτος. Ξέρω, ξέρω, μπορώ και καλύτερα και κάθε μέρα σου γράφω ότι θα φάω μέλι, αλλά η ζάχαρη με ξεπερνά. Και κάθε μέρα σου γράφω πώς πολλούς καπνούς φύσηξα και ξεφύσηξα, αλλά δεν . . .Είναι εθιστικό το ρημάδι. Όταν πια ήμουν έτοιμη να καλέσω αυτόν που με έψαχνε, θυμήθηκα ότι είχα να μαγειρέψω. Να τρίψω τα κρεμμύδια και τις ντομάτες, να κόψω τα κολοκύθια και τις μελιτζάνες. . . γενικά να δείξω το ταλέντο μου στην κουζίνα. Τελικά, μου φάνηκε ότι δεν ήταν κι αυτό τόσο σημαντικό, όσο το να σκεφτώ ποια σελίδα σου θα διαβάσω στο Μπλε Ελάφι. Ημερολόγιό μου, θα γίνεις διάσημο! Αν δεν είσαι ήδη!
Σάββατο, 28/5/2016
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σήμερα είπα κάτι για σβήσιμο και για γράψιμο. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα τους κάνω καλύτερους συγγραφείς, αλλά καλύτερους αναγνώστες. Αυτό έλεγαν και σε μένα. Τους υποσχέθηκα πως μπορώ να τους κάνω να βρουν τη δικιά τους φωνή στο χαρτί. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημα. Κι έτσι κάπως γνωριστήκαμε, χαρήκαμε, παίξαμε, γελάσαμε, κλάψαμε κι είπαμε διάφορα. Από κείνα που λέγονται και δε λέγονται. Γενικά, γινήκαμε ρόμπα. Ρόμπα καπιτονέ χρωματιστή σαν αυτήν που φοράνε οι θειές, μαζί με κάλτσες ψηλές κι έντονες βαφές. Αλλά να σου πω κάτι; Έχω και γω δυο τέτοιες ρόμπες, από το ’60 , τότε που ‘τανε η γιαγιά μου στη Γερμανία. Και πολύ γουστάρω να τις φοράω. Είμαι μια σεξουλιά! Κάποια στιγμή θυμάμαι να τους είπα ότι εγώ κερδίζω περισσότερα απ’ αυτά τα σεμινάρια. Κάτι γίνεται και μου φαίνεται μετά ότι γράφω καλύτερα. Αυτή η ειλικρίνειά μου θα με καταπιεί μια μέρα αμάσητη. Οδηγίες δεν έχω να τους πω, ούτε κανόνες, μόνο μερικά ναι και όχι κι αυτά από άποψη τεχνικής. Το γράψιμο έρχεται γράφοντας. Και μέσα απ΄ τη συζήτηση γνωρίζεις τη μαγεία του. Πέρα από αυτά όμως το γράψιμο είναι πράξη. Είναι ο κώλος στην καρέκλα. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Τετάρτη, 8/6/2016 και ώρα 11:30
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Εγώ είμαι πάλι. Το λάθος μου είναι ότι δεν είμαι πολύ ψώνιο. Θα πα να γίνω ντίβα. Έκλεισα ραντεβού στην κομμώτρια. Και στη φρυδού μου.
Κυριακή, 29/5/ 2016
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σήμερα είπα πάλι κάτι για γράψιμο και για σβήσιμο. Ίσως και να είπα μερικά που δεν έπρεπε. Τους είδα κάπως να είναι, ενώ έχωνα τη γνώμη μου στις σελίδες τους. Σήμερα τους γνώρισα λίγο πιο πολύ. Είδα άλλους να έχουν λαμπερό μυαλό, άλλους ταλέντο κι άλλους όρεξη για δουλειά. Το λαμπερό μυαλό κατακτιέται, το ταλέντο δίνεται κι η όρεξη έρχεται. Όλα τους σημαντικά, όλα τους διαφορετικά. Στη συγγραφή συνήθως κόβει το νήμα αυτός που έχει όρεξη. Πεινάς; Φάε. Δοκίμασε αυτό, το άλλο και το παράλλο . Όσο πιο πολλές οι θερμίδες, τόσο καλύτερα. Η συγγραφή δεν παχαίνει, ομορφαίνει!
Τετάρτη, 8/6/2016 και η ώρα θα ‘ναι 9 παρά
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Το στριπτίζ θα ξεκινά. Θα φοράμε μόνο τις λέξεις.
Φιλιά, Ελένη
(το κείμενό μου από την εκδήλωση στο Μπλε Ελάφι)
Ελένη Γκόρα