Προσοχή, προσοχή! Η ιστορία που ακολουθεί είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Τέταρτη μέρα καραντίνας και οι προβληματισμοί μου περί μαγειρικής έχουν φτάσει σε άλλο level.
Αγαπητή Ελένη,
Πριν δω το post σου στο Facebook παρακολουθούσα “Αννίτα κοίτα!”. Καλεσμένη ήταν η Άλκηστις από το περσινό Master Chef. Έλεγε για μία συνταγή για μπισκότα για μικρούς και μεγάλους-μισή ώρα υποσχέθηκε πως θα πάρει. Ξάπλωσα λίγο και σκέφτηκα πως ίσως θα την κάνω μετά.
Αφού ξύπνησα, πρώτη μου δουλειά φυσικά, ήταν να μπω στο Fb. Πού να πάρει πάλι φαγητό βλέπω μπροστά μου! Λιχουδιές εδώ, λιχουδιές εκεί, αλλά μόνο εσύ Ελένη μοιράστηκες μαζί μας αυτολεξεί τη συνταγή επιτυχίας σου. Μάθαμε τώρα όλοι! Ανεβάζουμε μόνο φωτογραφία το πιάτο μας… Γράψτε ντε, πώς γίνεται!
Να μην στα πολυλογώ, όπως καταλαβαίνεις μπήκα σε δίλημμα. Άλκηστις ή Ελένη; Ελένη ή Άλκηστις; Φυσικά, επειδή μου ξύπνησες το ερασιτεχνικό, είπα να ακολουθήσω τα δικά σου χνάρια μαγειρικής.Έτσι λοιπόν, τα έφτιαξα όπως είπες και τα κοπάνησα στον φούρνο.
Απώτερος σκοπός μου- εκτός από το να σκοτώσω τη βαρεμάρα μου αυτό το δύσκολο βράδυ καραντίνας-ήταν να πω και στο γκομενάκι να περάσει το βράδυ από εδώ. Καταλαβαίνεις…με κάποιον τρόπο έπρεπε να δείξω ότι είμαι και χρυσοχέρα συν τοις άλλοις! Γιατί μην ξεχνάμε ότι ο έρωτας περνάει κι από το στομάχι.
Φίλη μου, όλα πήγαν βάση σχεδίου και σκέφτηκα να σε ευχαριστήσω. Σου τάζω από τώρα, όταν τελειώσει η καραντίνα να σου φτιάξω κοκτέιλ, να τα πιούμε και να τα πούμε!
Και ίσως να είναι η αφορμή να γράψεις και μια ιστορία για μας τους αλκοολόφιλους!
Αγωνιστικά χαιρετίσματα,
το απομονωμένο εν δυνάμει νοικοκυροκόριτσο