Ήθελα και γω κάποτε να πω ότι κάνω μια σπεσιαλιτέ. Ένα φαΐ καλό.
Και εντελώς τυχαία το κατάφερα!
Νομίζω ότι όταν ήμασταν μικρές με την αδερφή μου δεν το θέλαμε καθόλου το σπανακόμπλιαχο. Μια φορά κιόλας το βάλαμε πάνω στην καρέκλα της κουζίνας για να κάτσει κάποιος, και να πάρουμε έτσι την εκδίκησή μας.
Όταν είναι να κάνω σπανακόρυζο, κάτι πάει στραβά απ΄ την αρχή. Μου μαυρίζει το κρεμμύδι, κολλάει το σπανάκι με το ρύζι, αλλά πάνω πάνω είναι σκέτη αφρότητα. Λίγο να ακούσω ένα τραγούδι, λίγο να μιλήσω στο τηλέφωνο. Να μην μπω και στο φβ; Να μην σχολιάσω; Ε, να δω και λίγο τηλεόραση! Και μια γουλιά καφέ και να μην πάω να κατουρήσω; Αρπάζει η κατσαρόλα. Έτσι απλά. Αβασάνιστα.
Έχω και το ημιμόνιμο τώρα πια στη ζωή μου.Όχι συχνά, αλλά όταν με πιάνουν τα ανοιχτά μου, το προτιμώ.Παίρνω έναν καφέ στο χέρι και πάω να φτιάξω νύχια. Όχι, για το σικ. Για την παρέα. Μου λείπει να βγαίνω για καφέ. Μου λείπει η κοριτσίστικη έξοδος. Μιλάμε με τις φίλες μου τις νυχούδες. Περνάμε καλά-αφήστε σχόλιο όσες κάνετε νύχια. Να γίνουμε φιλινάδες! Αυτή τη φορά τα έκανα ένα μεντί χρώμα. Μου πάει, είπαν. Μπορώ να το υποστηρίξω. Από πάνω βάλαμε και μια γοργονίσια όζα. Και δυο νύχια, ένα από κάθε χέρι, τα κάναμε ασημί. Να ψαρίζουν .Σκέτο ιχθυοπωλείο!
Πώς να καταστρέψω τώρα αυτό το nail art; Δε μου πάει η καρδιά! Αγόρασα γάντια και μια βούρτσα με λαβή και βεντούζα για τον πάγκο της κουζίνας. Τρίβω την κατσαρόλα κι ούτε νύχι, ούτε ξέβαμμα.Ναι, κορίτσια το σύρμα δεν κάνει. Μειώνει τις ημέρες αντοχής των νυχιών. Αλείφω το ταψί με λάδι, ρίχνω το σπανακόρυζο, σπάω έξι αυγά, πασπαλίζω με φρυγανιά και . . . μόλις ροδίσει, σβήνω το μάτι και προτού το βγάλω, βάζω κασέρι, τρίβω τυρί.
Κατά λάθος μμμμμούρλια.
Ελένη Γκόρα