Με συναίσθημα ή με λογική και σύνεση;

Πριν από λίγες μέρες επισκέφτηκα τη Ζαγορά Πηλίου για να υλοποιήσω ένα εργαστήριο Δημιουργικής Γραφής για τις μικρές φίλες και τους μικρούς φίλους. Εκεί συναντήθηκα με τη Νίκη και τον Αντώνη, που πλέον έχουν κάνει τη δική τους οικογένεια και δραστηριοποιούνται πολύ ενεργά στο χωριό.

Με την Νίκη και τον Αντώνη σπουδάζαμε στην ίδια πόλη, στην Κομοτηνή. Μαζί, όπως και με τους άλλους συμφοιτητές μας, είχαμε ζήσει τις καλές εποχές, τότε που ακόμα δεν είχαν υπογραφεί τα μνημόνια και όλα έμοιαζαν πως τίποτα δεν προμήνυε μια μεγάλης διάρκειας κακοκαιρία. Προσωπικά βίωσα μεγάλες ανατροπές σε όλα τα επίπεδα, ενώ παράλληλα σε μερικούς τομείς προσπάθησα να ισορροπήσω πάνω σε σάπια σανίδια.

Συζητώντας για την πολιτική κατάσταση στη χώρα για άλλη μια φορά ένιωσα πως κομματικά δεν έχω κατασταλάξει ακόμα. Ως ψηφοφόρος με προβληματίζει πολύ έντονα ποιο θα ήταν το πιο σωστό να ψηφίσω.

Βλέποντας γύρω μου να υπάρχει αφενός μια αδιαφορία σε συνδυασμό με μια τιμωρητική διάθεση κι αφετέρου μια εμμονική συναισθηματικά προσκόλληση στο ιστορικό και ιδεολογικό γίγνεσθαι, σκέφτηκα πως ο καθένας κοιτάζει την πιο συμφέρουσα κι ανώδυνη λύση και πλησιάζοντας την κάλπη έχει στο κεφάλι του είτε πολλά ερωτηματικά είτε μια τελεία και παύλα.

Όσες και όσοι κουβαλάτε τις ίδιες απορίες με εμένα θα ήθελα πολύ να αναλογιστούμε αυτό που λένε οι πολιτικοί την επόμενη μέρα. Πώς φανταζόμαστε, την επόμενη μέρα; Οι πολιτικές εξελίξεις θα μας επηρεάσουν ή μήπως είμαστε υπεύθυνοι μόνο για τις δικές μας επιλογές και θα πορευτούμε με τον δικό μας τρόπο ό,τι κι αν γίνει;

Εγώ έχω μάθει να κλείνομαι στον εαυτό μου και να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να ζήσω όσο καλύτερα μπορώ. Ίσως δεν ακούγεται και πολύ ώριμο αυτό και λόγω ηλικίας θα έπρεπε να εξετάζω πιο σοβαρά τις προθέσεις κάθε κόμματος. Για αυτό λοιπόν, προσεύχομαι να επιλέξουμε συλλογικά το πιο συνετό. Εξάλλου, είμαι βαθιά πεπεισμένη πως εμείς, ο απλός λαός, πάντα ξέρουμε καλύτερα κι έχουμε τη δύναμη της ανατροπής-αν θέλουμε.

Καλή επιτυχία,
Ελένη