Με έπιασα στα πράσα!
Δεν πρόλαβε να μπει ο καινούριος χρόνος και κοιτάω τις γιορτές και τις αργίες. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα φέτος με το που πήρα το ημερολόγιο του 2018. Άλλες φορές σημείωνα στην πρώτη σελίδα τους κωδικούς από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις κάρτες, τα πληροφοριακά συστήματα. Έχω τόσους πολλούς κωδικούς που πρέπει να θυμάμαι, που ουκ ολίγες φορές έκανα λάθος. Το μόνο σταθερό είναι το μέιλ. Αυτό θυμάμαι, αυτό με σώζει.
Όμως, φέτος είχε πάρει το αυτί μου ότι όλα πέφτουν πολύ νωρίς. Έτσι, έτρεξα να το δω με τα ίδια μου τα μάτια. Στην Ελλάδα έχουμε διάφορες θρησκευτικές ή εθνικές γιορτές που αποτελούν μέρες αργίας για τους εργαζόμενους, μέρες γιορτής για μερικούς, μέρες αδιάφορες για άλλους και μέρες ακόμα πιο πονεμένες για μερικούς άλλους. Ωστόσο, θα μείνω στο θετικό της υπόθεσης. Εκείνες τις μέρες για λίγο πολύ λίγο ξεχνιέται η κρίση, η γκρίνια κι η ανασφάλεια. Όλοι μαζί γιορτάζουμε, πίνουμε, τρώμε, διασκεδάζουμε, γλεντάμε, ξεκουραζόμαστε. Αυτό δεν το είχα συνειδητοποιήσει ποτέ, ώσπου μια μαθήτριά μου από άλλη χώρα μου είπε μερικά χρόνια πριν: Εσείς έναν ολόκληρο μήνα δε συμπληρώνετε ούτε στο σχολείο, ούτε στη δουλειά! Πάντα κάτι έχετε . . .
Και αυτή είναι η αλήθεια. Πάντα κάτι έχουμε. Για παράδειγμα φέτος σε λίγες μέρες έχουμε Τσικνοπέμπτη, έπειτα Καθαρά Δευτέρα στις 19 Φεβρουαρίου, μετά 25η Μαρτίου την Κυριακή (μας υποχρέωσε!), ύστερα Πάσχα στις 8 Απριλίου, Αγίου Πνεύματος στις 28 Μαΐου, 15 Αύγουστο Τετάρτη (δεν τους βολεύει όλους), 28η Οκτωβρίου την Κυριακή (μας υποχρέωσε πάλι!), Χριστούγεννα ημέρα Τρίτη.
Με κάτι τέτοια δεν είναι να πω από γιορτή σε γιορτή;
Να ‘μαστε λοιπόν, καλά και να περνάμε ακόμα καλύτερα!
Πηγή:http://togethermag.gr/giorti-se-giorti/