Μπέσα για μπέσα
πολλά βλέπω κει μέσα.
Στης θάλασσας τα νερά
ζουν πλάσματα που δεν είναι νοερά.
Το ορκίζομαι! Εγώ, η δεινοκολυμβήτρια Βανέσα!
Υπάρχει μια γοργόνα
όμορφη σαν μια παγώνα.
Στολίζεται με χτένια
κι άλλη δεν έχει έννοια.
Είναι μια απειρόκαλη γοργόνα.
Χαιρετώ και τον Ποσειδώνα.
Πάσχει από τερηδόνα.
Τι να τον κάμω; Δεν πλενότανε με φθόριο
απ΄ το γήινο εμπόριο.
Ε τον πονοδόντη Ποσειδώνα.
Να και μερικά χταπόδια
ψάχνουν για καλαπόδια
να τα φτιάξουνε παπούτσια
να μην πατάνε τα κουκούτσια.
Τα σκανταλιάρικα ξεπαπούτσωτα χταπόδια.
Αχ! Σκόνταψα σε κάτι φύκια.
Ευτυχώς δεν είν ΄ χαλίκια.
Κι έτσι δεν έχω ούτε μια γρατσουνίτσα
χάρη στην πρασινοκίτρινη τη γλίτσα.
Σας ευχαριστώ πουπουλομαξιλαρένια φύκια.
Ήθελα να δω κι άλλα
μα τέλειωσε τ΄ οξυγόνο απ΄ τη μπουκάλα.
Βγαίνω στην ακτή
και κοιμάμαι σαν γατί.
Εγώ, η ονειροπαρμένη απ΄ την Κοζανάλα.
Ελένη Γκόρα