ΑΝΟΙΞΗ

O Pablo Neruda γράφει: «Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ‘ρθει».

Είμαι καθ’ οδόν για την Άνοιξη.

Περιμένω να την συναντήσω.

Κλείνω το συμβόλαιό μου με το Χειμώνα.

Ξέρω πως πρέπει να το ανανεώσω.

Προς το παρόν διώχνω μακριά αυτή τη σκέψη.

Πέρασα ωραία, αλλά με κούρασε όλη αυτή η μουντή ατμόσφαιρα.

Άλλα πράγματα τραβάει η ψυχή μου τώρα.

Ήρθε η ώρα να ξεμουδιάσω.

Να κινηθώ.

Να ενεργοποιήσω όλες μου τις αισθήσεις.

Aποζητώ με όλο μου το είναι να βρεθώ έξω στη φύση.

Θέλω να απολαμβάνω τα πορφυρά χρώματα του δειλινού στον απέραντο ουρανό.

Αυτές οι πινελιές είναι που με μαγεύουν και με κάνουν να ονειρεύομαι.

Θέλω να ακούω τα πουλιά να κελαηδούν πολύ πρωί.

Ανυπομονώ να έρθουν τα χελιδόνια και να χτίσουν τις φωλιές τους.

Πόσο μου αρέσουν οι ερημικές παραλίες.

Εκεί, παρέα με τις σκέψεις μου.

Να ατενίζω το γαλάζιο του ουρανού

και να το βλέπω να σμίγει με το γαλάζιο της θάλασσας.

Ανυπομονώ να περπατήσω στις γειτονιές που μοσχοβολάνε γιασεμί.

Να δω τις γλάστρες με τον φουντωμένο βασιλικό σε κάθε παραθύρι σε κείνες τις γειτονιές που ο χρόνος δεν τις έχει αγγίξει.

Να τριγυρίζω σε στενά σοκάκια και να γεμίζω με χρώματα και μυρωδιές.

Να δω τα πρόσωπα των ηλικιωμένων γυναικών που σε χαιρετούν καλόκαρδα καθισμένες στο κατώφλι τους ανάμεσα στις γλάστρες τους.

Και είναι και εκείνη η ωραία αίσθηση.

Ένας απλός χαιρετισμός είναι αρκετός για τις γυναίκες αυτές.

Αμέσως σε νιώθουν οικείο τους πρόσωπο.

Το μόνο που θέλουν είναι να σε φιλέψουν ένα γλυκό του κουταλιού φτιαγμένο από τα χεράκια τους.

Τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει την Άνοιξη να έρθει στις καρδιές μας και να παραμείνει εκεί.

Ευαγγελία Μουτούση