Στον γάμο του καλύτερού μου φίλου φόρεσα το καλύτερό μου φουστάνι, πτυχωτό και σμαραγδί και καλοκαιρινό.
Στο γαμήλιο τραπέζι μετά την οινοποσία πήγα κουνιστή και λυγιστή στην τουαλέτα με τις πτυχώσεις του φουστουνιού μου να προπορεύονται δημιουργώντας σμαραγδί κύματα δροσιάς.
Μετά την τουαλέτα έσπευσα τρέχοντας στην πίστα, όπου χόρευαν τον αγαπημένο μου ζωναράδικο, τα “Λιανοχορταρούδια”.
Μετά από 4 γύρους στροβιλίσματος αντιλαμβάνομαι τη μάνα του γαμπρού και πεθερά της νύφης να με κυνηγά χορεύοντας και προσπαθώντας να μου κάνει κάτι.
Στροβιλίζομαι και νιώθω τα χέρια της μάνας του γαμπρού και πεθεράς της νύφης να μου πιάνουν μια την πλάτη και μια τον πισινό, ώσπου συνειδητοποιώ ότι τόση ώρα χόρευα στη γαμήλια πίστα με την άκρη του φορέματος πιασμένη στο εσώρουχό μου.
Δόξη και τιμή!
Αντιγόνη Σδρόλια