Για την αποφοίτησή μου απ΄ το Λύκειο έπρεπε να αγοράσω νυφικό. Δεν κάνω πλάκα, μας στείλανε σε οίκους νυφικών για να ράψουμε λευκά φορέματα. Την ημέρα της αποφοίτησης, που έπεφτε Τρίτη και 13, μαζευτήκαμε τρεις φίλες για να γιορτάσουμε το τέλος της σχολικής μας ζωής.
Και η μία είχε την ιδέα να πιούμε κάτι, έτσι για το καλό.
Όλα έγιναν σε αργή κίνηση. Το ποτήρι με το κόκκινο κρασί γλίστρησε απ΄ τα ΄χέρια της φίλης μου και προσγειώθηκε μεγαλοπρεπώς στην άκρη του φορέματός της. Πανικός, τσιρίδες, κακό…Και η φίλη μου να μοιάζει με αιματοβαμμένη νύφη.
Ωστόσο, η ιστορία αυτή έχει καλό τέλος, αφού πάνω στον ποδόγυρο καταφέραμε να ράψουμε την λευκή κορδέλα με την οποία θα στόλιζε το περίτεχνο χτένισμά της.
Ο λεκές καλύφθηκε, το μουτζουρωμένο μακιγιάζ διορθώθηκε και το χτένισμα έμεινε μισό.
Το σημαντικό πάντως, είναι ότι η φίλη μου κατάφερε τελικά να αποφοιτήσει, αν και μέχρι σήμερα δεν μιλάει ποτέ για εκείνη την αποφράδα ημέρα.
ανώνυμη