Πιθανά και απίθανα τέλη
Θα κάνω ένα άλμα και θα βρεθώ μερικούς μήνες μακριά.
Το ραντεβού μου για το εμβόλιο έχει οριστεί. Χαρούμενη διαβαίνω το κατώφλι. Δεν έχω πυρετό. Είμαι ok. Θέλω να εμβολιαστώ. Ξέρω μόνο πως έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Πιάνω συζήτηση με τον άνθρωπο που θα με εμβολιάσει. Μου λέει πως κάτι έγινε και του έμεινε astrazeneca. Πάω να πω δεν με νοιάζει. Ξαφνικά θυμάμαι πως το astrazeneca δημιούργησε θρομβωτικά επεισόδια-έστω και τυχαία.
Διαγνωσμένη με θρομβοφιλία το σκέφτομαι.
Λέω ναι.
Γυρίζω σπίτι και μετά από λίγο νιώθω να ζαλίζομαι, να μου έρχεται ναυτία και να πονάει το στήθος μου. Λιποθυμάω. Έρχεται το ασθενοφόρο. Με πάνε στην εντατική, μου κάνουν θρομβόλυση. Τη βγάζω δεν τη βγάζω τη νύχτα.
Λέω ναι.
Γυρίζω σπίτι. Ψάχνω για αντιπηκτικές ενέσεις ή χάπια. Τις καρφώνω στην κοιλιά μου, τα καταπίνω. Το αίμα μου γίνεται νερό.
Λέω ναι.
Όλα πάνε καλά.
Λέω όχι.
Ρωτάω αν υπάρχει κάποιο άλλο γιατί φοβάμαι.Μου λένε ότι θα χρειαστεί να περιμένω.
Περιμένω και συνεχίζω τη ζωή μου.
Η ιστορία αυτή μπορεί να έχει ένα λάθος.
Αν έχει, ποιο μπορεί να είναι;