Emily-Τετράδιο με ασκήσεις Δημιουργικής Γραφής από την Εμμέλεια Τσιώτη
Emily-Τετράδιο με ασκήσεις Δημιουργικής Γραφής από την Εμμέλεια Τσιώτη
Alohomora-Τετράδιο με ασκήσεις Δημιουργικής Γραφής από την Έφη Κουργιαλή
Τα πρότυπα των αθλητικών συνεντεύξεων, που ακολουθούν, δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του Βιωματικού Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής με θέμα: «Η αθλητική δημοσιογραφία στο σχολείο» που πραγματοποιήθηκε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών την Τετάρτη, 08 Μαΐου 2019 και ώρα 18:00-20:00 υπό την επιστημονική επίβλεψη του κυρίου Τριαντάφυλλου Κωτόπουλου, Αναπληρωτή Καθηγητή Δημιουργικής Γραφής και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και τη διοργανωτική επίβλεψη της κυρίας Άννας Βακάλη, μέλος Ε.ΔΙ.Π. Δημιουργικής Γραφής. Κροκόδειλοι Φλώρινας Οι βετεράνοι της επιτραπέζιας αντισφαίρισης *Τις ερωτήσεις για τους Κροκόδειλους Φλώρινας ετοίμασαν οι: Σαββίνα Μαχαίρα, Στέφανος Μιχαηλίδης, Χριστίνα Τσακμάκη, Χριστίνα Καραγιάννη, Μαριλένα Κολλάρου, Γιώργος Πατσακιώτης. -Πόσο καιρό ασχολείστε με το άθλημα; -Για ποιο λόγο επιλέξατε το συγκεκριμένο άθλημα; -Ποιες ήταν οι αρχικές σας...
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε σε μια άγνωστη χώρα, κάπου πιο πίσω από τον ζαχαρένιο καταρράκτη και τα ανθισμένα ρόδα, ο Βασιλιάς Κατσούφης. Ο Κατσούφης, λοιπόν που λέτε, ήταν πολύ άπληστος και ήθελε να έχει τα πάντα δικά του στο Βασίλειο και για αυτόν τον λόγο είχε βγάλει πολύ αυστηρούς νόμους. Τα παιδιά είχαν σταματήσει να γελάνε, το παιχνίδι είχε θεωρηθεί παράνομο, τα χρώματα είχαν απαγορευτεί και όποιον έπιαναν να ακούει μουσική τον έκλειναν στα μπουντρούμια των φυλακών. Η άγνωστη χώρα βυθίστηκε στη μαυρίλα, οι καταρράκτες στέρεψαν και τα ρόδα μαράθηκαν. Αυτή όμως είναι και η ιστορία ενός μικρού κοριτσιού, της Κανέλλας. Ενός κοριτσιού με τόσες πολλές φακίδες σαν μικροσκοπικά καφετί αστέρια, που φώτιζαν το πρόσωπό της. Η Κανέλλα βοηθούσε την γιαγιά της, που ήταν ράφτρα του Βασιλιά. Κάθε μέρα έραβε μαύρα ρούχα για τον Βασιλιά. Όσο πιο μαύρα τόσο το καλύτερο! Η γιαγιά της συνήθιζε να...
Ο καιρός των Αράβων στην Ανδαλουσία διήρκεσε περίπου τέσσερις αιώνες από τον 8ο ως τον 12ο αι. μ.Χ. και της κληροδότησε μεγάλο μέρος του σημερινού αρχιτεκτονικού της πλούτου – τόσο υπέροχου, μαγευτικού και παραμυθένιου που σε συνεπαίρνει στον κόσμο των παραμυθιών! Τι να πει κανείς για την Ανδαλουσία; Η τσιγγάνα καρδιά της Ισπανίας! Με τους κιθαρωδούς της και τα φλαμένγκο της. Τα αραβικά της κάστρα – πρώην παλάτια. Με τους δροσερούς, καταπράσινους κήπους τους και τα τρεχούμενα νερά τους, με τους δρόμους των λουλουδιών και τις εσωτερικές αυλές σε όλα ανεξαιρέτως τα παραδοσιακά τους κτίσματα-δείγμα αραβικής αρχιτεκτονικής, μαγεία αλλοτινών χρόνων. Περπατάς στα σοκάκια των λουλουδιών, της παλιάς Κόρντοβας – δίπλα στον Γκουανταλκιβίρ – και νομίζεις πως έρχεται στ’ αυτιά σου το κάλεσμα του Μοεζίνη από το αραβικό τέμενος. Μεθκίτα…Μακρόσυρτο και...
Επιτέλους είχε έρθει η σειρά μου στο γκισέ. -Επάγγελμα; -Ε. . . -Να γράψω οικιακά; -Όχι, αλλά το τελευταίο διάστημα δουλεύω σ’ ένα οχτάμηνο πρόγραμμα. -Ε, ας γράψω καλύτερα οικιακά! -Τι να σας πω, τέλος πάντων… Και κάπως έτσι μπήκα σ’ έναν από τους κρύους θαλάμους γνωστού νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης για να κάνω μια μικροεπέμβαση. Τι μικροεπέμβαση; Χειρουργείο κανονικό ήταν! Είχα εδώ και κάποια χρόνια μια υπέροχη ελιά στη μύτη μου σαν αυτές που έχουν οι μάγισσες στα παιδικά παραμύθια. Τώρα που το σκέφτομαι, τόσες και τόσες απόκριες πέρασα με την ελιά μου. Κι όμως, ούτε μια φορά δεν σκέφτηκα να το εκμεταλλευτώ και να ντυθώ την αγαπημένη μου μάγισσα Φουφήχτρα του Τριβιζά! Την ελιά αυτήν, που λέτε, έπρεπε να την αφαιρέσω για να μην μου προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά. Η δερματολόγος και πλαστικός χειρουργός με επισκέφτηκε στο θάλαμο σχολιάζοντας την υπέροχη ενδυμασία για το χειρουργείο. Άσπρη...