31/03/2020
Εικοστή πρώτη μέρα στο σπίτι. Ούτε τα σκυλιά δεν γαβγίζουν πια.
01/04/2020
Εικοστή δεύτερη μέρα στο σπίτι. Άφησα το δωμάτιο σκοτεινό. Τράβηξα τις κουρτίνες. Στο φως της λάμπας πάντα μου άρεσε να βλέπω πώς τρέχουν οι χιονονιφάδες. Και σήμερα έτρεχαν αληθινά ανήσυχα. Στοιχισμένες σε πλάγιες και απείθαρχες γραμμές. Έτρεχαν να συναντήσουν το τσιμέντο. Σ΄ ένα ποτήρι κρασί γεύθηκα τη σιωπή. Τη σιωπή που λείπει όταν το μυαλό μου με προστάζει:
-Έλεν, γράφε, γιατί ούτε η καραντίνα δεν σε σώζει!
Ας τραβήξει μέχρι Ιούνιο. Δέχομαι.
02/04/2020
Εικοστή τρίτη μέρα στο σπίτι και θυμήθηκα ένα παιδί.
Το παιδί αυτό βρισκόταν στο φάσμα του Αυτισμού.
Ήταν ψηλό και λιγνό. Πανέμορφο, πανέξυπνο. Μιλούσε τέλεια Αγγλικά με προφορά και ήξερε όλα τα ζώα-πώς τα λένε, πού ζουνε, τι τρώνε… Ήταν η εγκυκλοπαίδεια των ζώων- προσωποποιημένη.
Επικοινωνούσαμε περισσότερο γραπτά.
Έλυνε όλες τις ασκήσεις που του έβαζα. Πάντα με εκείνα τα τεράστια κεφαλαία γράμματα, που ήταν ικανά να πιάσουν όλη τη σελίδα! Ένα πάκο χαρτιά δεν έφτανε. Το αγαπημένο του παιχνίδι ήταν να γράφουμε από το κάθε γράμμα της αλφαβήτας ονόματα ζώων.
Μόνο ασκήσεις ήθελε να του βάζω. Όλο ασκήσεις, δεν κουραζόταν. Τόνιζε λέξεις, διόρθωνε ορθογραφικά, συμπλήρωνε κενά, έκανε αντιστοίχιση, κύκλωνε το σωστό, έκλινε ρήματα, ουσιαστικά, επίθετα, συνέχιζε μια ιστορία λέξη λέξη, έβρισκε τίτλους…
Όταν ήθελα να μάθω κάτι για εκείνο και εκείνο για μένα, έγραφα ερωτήσεις. Μου απαντούσε μονολεκτικά. Μια φορά ρώτησα· τι σκέφτεσαι; ΖΩΑ. Άλλη φορά· τι σου αρέσει να κάνεις; ΤΡΕΧΩ. Κι όντως του άρεσε να τρέχει. Και άλλη μια φορά·τι σε στεναχωρεί; ΑΙΜΑ. Και μου έδειξε το σημάδι απ’ τη βελόνα. Έκανε μεταγγίσεις πολύ συχνά. Και άλλη·τι κάνεις στο νοσοκομείο; ΒΙΒΛΙΑ. Ξεφύλλιζε βιβλία μέχρι να κυλήσει το νέο αίμα στις φλέβες του. Ήξερε τίτλους, εκδόσεις, τεύχη απ΄ έξω. Αγαπούσε τα βιβλία και τις εικόνες.
Μια χρονιά το είχα, ύστερα έφυγα.
Νομίζω ότι η σημερινή ημέρα είναι φτιαγμένη γι΄ αυτό το παιδί. Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου και Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού.
Εύχομαι να είναι καλά, και όσοι μπορείτε να δίνετε αίμα.
03/04/2020
Εικοστή τέταρτη μέρα στο σπίτι και πήγα να δώσω αίμα. Δεν θέλω ούτε μπράβο, ούτε συγχαρητήρια. Μόνο θέλω να πω αυτό·κυκλοφορείτε πολλά γομάρια εκεί έξω- σας βλέπω. Τρώτε και σαν τα ζώα. Αν μπορείτε, δώστε αίμα. Πιάνει τόπο.
Ελένη Γκόρα