να με βρίσκει η άνοιξη
με τις πιτζάμες μου τις σκούρες
το vix στο κομοδίνο
το νεροχύτη γεμάτο ποτήρια, πιάτα, μπρίκια μέχρι πάνω
με μπάμιες και κοτόπουλο στην κατσαρόλα
να γράφω στον υπολογιστή μια σειρά και σε αυτή να μένω
να έχω πορτοκαλί κοντά μαλλιά
και το παράθυρο ανοιγμένο
όνειρα δεν κάνω πια
ούτε κάτι περιμένω
μόνο να με βρίσκει η άνοιξη
κι ας είναι μακριά από κάθετι αγαπημένο.