Ο καιρός των Αράβων στην Ανδαλουσία διήρκεσε περίπου τέσσερις αιώνες από τον 8ο ως τον 12ο αι. μ.Χ. και της κληροδότησε μεγάλο μέρος του σημερινού αρχιτεκτονικού της πλούτου – τόσο υπέροχου, μαγευτικού και παραμυθένιου που σε συνεπαίρνει στον κόσμο των παραμυθιών!

 

Τι να πει κανείς για την Ανδαλουσία;

Η τσιγγάνα καρδιά της Ισπανίας! Με τους κιθαρωδούς της και τα φλαμένγκο της. Τα αραβικά της κάστρα – πρώην παλάτια. Με τους δροσερούς, καταπράσινους κήπους τους και τα τρεχούμενα νερά τους, με τους δρόμους των λουλουδιών και τις εσωτερικές αυλές σε όλα ανεξαιρέτως τα παραδοσιακά τους κτίσματα-δείγμα αραβικής αρχιτεκτονικής, μαγεία αλλοτινών χρόνων.

Περπατάς στα σοκάκια των λουλουδιών, της παλιάς Κόρντοβας – δίπλα στον Γκουανταλκιβίρ – και νομίζεις πως έρχεται στ’ αυτιά σου το κάλεσμα του Μοεζίνη από το αραβικό τέμενος. Μεθκίτα…Μακρόσυρτο και παρακλητικό περνά τα πανύψηλα τείχη του και σε συνοδεύει στις εσωτερικές αυλές, με τις κρεμαστές γλάστρες και τα σιντριβάνια, μεταδίδοντας το μυστικιστικό του μήνυμα: Ο Αλλάχ είναι μεγάλος, είναι το στήριγμά σου, η δύναμή σου – όπως πίστευε ο Μαυριτανός πρίγκιπας σε όλη του τη ζωή.

Ο πρίγκιπας αγάπησε μια πεντάμορφη κοπέλα, άσπρη σαν τα κρίνα της αυλής του κόκκινου παλατιού του, στη Γρανάδα.  Ήρθε σε σύγκρουση με το κατεστημένο της εποχής του και τα θρησκευτικά στερεότυπα και κατάφερε να υπερβεί τα εμπόδια.

Ταξίδευε για τη Σεβίλλη και την Κόρδοβα, όπου θα επισκέπτονταν το θείο του, χαλίφη Αρ – Ραχμάν. Στα περίχωρα της Κόρντοβα σε ένα υποστατικό που σταμάτησε για να ξεκουραστεί συνάντησε μια πεντάμορφη κοπέλα και την ερωτεύτηκε. Της ζήτησε νερό και κείνη του το πρόσφερε, έτσι πως ήταν  δροσερό από την υδρία που κρατούσε. Σα ξεδίψασε, έμεινε να κοιτάζει θαμπωμένος το πεντάμορφο πρόσωπό της.Όχι, δεν ήταν από τη φυλή του! Οι κοπέλες της φυλής του ήταν μελαμψές. Αυτή είχε άσπρο πρόσωπο σαν κρίνο, με ξανθά μαλλιά, μπλε μάτια σαν τη θάλασσα και χείλη ροδαλά σαν τριαντάφυλλα. Πιο όμορφη απ’ όλα τα λουλούδια των κρεμαστών κήπων του. Την ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά!

Θα πάω, στο θείο μου, σκέφτηκε. Θα γυρίσουμε μαζί και τότε εγώ θα της ζητήσω να με παντρευτεί. Έτσι κι έγινε. Πήγε στο θείο του το χαλίφη και του εξομολογήθηκε τον έρωτά του. Ο χαλίφης, μεγάλος άνθρωπος και σοφός, προσπάθησε να τον συνετίσει.

– Δεν έχετε, παιδί μου, του είπε, τις ίδιες αντιλήψεις, δεν είστε ομόθρησκοι. Δεν μπορείτε να είστε μαζί. Πώς να σε δεχτούν οι δικοί της και πώς κι εμείς να αποδεχτούμε μια αλλόθρησκη;

Ο πρίγκιπας όμως ήταν αποφασισμένος να παλέψει με όλες τις προκαταλήψεις.

Και μα, τον Αλλάχ δεν ήταν λίγες! Ακόμη και να αλλαξοπιστούσε ένας αλλόθρησκος δεν ήταν εύκολο να γίνει αποδεκτός.

– Ή την παίρνω γυναίκα μου ή δεν τη θέλω τη ζωή μου χωρίς αυτήν!

– Η ζωή, παιδί μου, είναι δώρο από τον Αλλάχ. Και αυτό το δώρο πρέπει να το σέβεσαι και να το εκτιμάς περισσότερο, αντέτεινε ο σοφός άντρας και συμπλήρωσε. Τι λόγια είναι αυτά που λες;

Όσα επιχειρήματα όμως κι αν επικαλέστηκε, στάθηκε αδύνατον να μεταπείσει τον ερωτευμένο νέο.

Τι να κάνει; Θα τον συνόδευε μέχρι το αγρόκτημα που ζούσε με τους γονείς της η κόρη η πεντάμορφη για να της ζητήσουν να παντρευτεί το νεαρό πρίγκηπα  και διάδοχο ταυτόχρονα στο θρόνο του χαλίφη – δεν ήταν δα και λίγο το αξίωμα που θα έπαιρνε!

Ξεκίνησαν, λοιπόν, την επόμενη μέρα καβάλα στα μαύρα άτια τους, με δώρα φορτωμένα για να πάνε στο σπίτι της όμορφης κόρης. Έφτασαν νωρίς νωρίς, πριν το μεσημέρι, στο αγρόκτημα, στις όχθες του Γκουαναλκιβίρ. Ξεφόρτωσαν τα πλούσια δώρα και εξήγησαν στους γονείς της κοπέλας τον λόγο της επίσκεψής τους.

Ανένδοτοι εκείνοι! Πού ακούστηκε η κόρη τους να παντρευτεί αλλόθρησκο Μαυριτανό; Κανείς από τους συγγενείς τους δεν θα το αποδεχόταν κάτι τέτοιο, ήταν σίγουροι !

– Είμαστε φτωχοί άνθρωποι, είπαν στο χαλίφη κι αυτά που μας προσφέρετε είναι πολλά! Όμως, κι όλα τα πλούτη της γης να μας προσφέρατε, πάλι δε θα μπορούσαμε να δεχτούμε την πρότασή σας. Είναι πάνω και πέρα από τη θέλησή μας. Θα θεωρηθεί ασέβεια στα Θεία και προδοσία.

– Καλά, απάντησε ο χαλίφης. Κι εμείς από την πλευρά μας αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα. Όμως σκεφτείτε, κανένας Θεός δεν εμποδίζει την αγάπη! Σας δίνουμε λίγο χρόνο να το σκεφτείτε. Θα μείνουμε εδώ απόψε κι αύριο το πρωί θα το ξανασυζητήσουμε.

Τι να συζητήσουν δηλαδή, που ήταν ανένδοτοι; Αλλά τι άλλο να κάνει ο χαλίφης…Ήθελε να κερδίσει λίγο χρόνο, ώστε να μεταπείσει τον ανηψιό του.

Εκείνος, βλέποντας πόσο άκαμπτοι ήταν οι γονείς της, αποφάσισε να την κλέψει το βράδυ που όλοι θα κοιμόντουσαν.

Μα πριν την κλέψει ήθελε να σιγουρευτεί για την αγάπη τους. Έτσι, το απόγευμα πήγε δήθεν τυχαία στη βρύση για να συναντήσει την κοπέλα. Την ώρα που έβαζε νερό στα κανάτια της τής εξομολογήθηκε τον έρωτά του και τη ρώτησε αν θέλει να τον παντρευτεί. Εκείνη του απάντησε πώς θα το ήθελε πολύ, αλλά αυτό είναι απόφαση των γονιών της και δεν μπορεί να τους αντιταχθεί.

Τώρα πλέον ήταν σίγουρος για το επόμενο βήμα του. Θα την έκλεβε το ίδιο κιόλας βράδυ!

Έτσι κι έγινε! Όταν όλοι αποκοιμήθηκαν, οι δύο νέοι συναντήθηκαν, ανέβηκαν στο άλογο κι έφυγαν για πάντα απ’ το αγρόκτημα.

Αφού έφτασαν στις όχθες του Γκουαναλκιβίρ, επιβιβάστηκαν σε ένα πλοιάριο που τους περίμενε, όπως είχε κανονίσει ο πρίγκηπας, μέσω της συνοδείας του. Ταξίδεψαν, αρχικά για τη Σεβίλλη, ακολουθώντας τον ρου του ποταμού και από εκεί με άμαξα και άλογα, που στάλθηκαν απ’ το εκεί παλάτι του χαλίφη, το Αλκαζάρ, συνέχισαν για το επίσης μαυριτάνικο παλάτι ALHAMPRA στη Γρανάδα.

Δεν ήταν εύκολο το ταξίδι τους ούτε και οι αποστάσεις κοντινές. Μια βδομάδα σχεδόν έκαναν να φτάσουν στον προορισμό τους. Η κόρη, μόλις έφτασαν – αν και εξουθενωμένη – ενθουσιάστηκε από την ομορφιά του κόκκινου παλατιού και των μαγευτικών του κήπων! Τι όμορφη που φάνταζε η ζωή της εκεί και πόσο ασφαλής ένιωθε δίπλα στον αγαπημένος της,  ο οποίος πάλεψε με όλους και με όλα ώστε να γίνει αποδεκτή η επιλογή του.

Οι δικοί του κι ο θείος του βλέποντας την ομορφιά της αγάπης τους, δεν μπόρεσαν να μην συγκινηθούν και τελικά το αποδέχτηκαν.

Έζησαν χρόνους πολλούς, μια ευτυχισμένη ζωή σαν παραμύθι!

Αν ο πρίγκηπας έγινε χαλίφης, στη θέση του χαλίφη, δεν το ξέρουμε με σιγουριά. Το χαλιφάτο τους διατηρήθηκε δύο τρεις αιώνες. Κι ένα είναι σίγουρο* αγαπήθηκαν πολύ και έζησαν ευτυχισμένοι.

Η αγάπη νίκησε όλες τις διαφορές τους – ευχής έργο και στην πραγματική ζωή!

 

 

 

Σούλα Μιχοπούλου

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *