“Το φανάρι είναι πράσινο. Εσείς διασχίζετε τον δρόμο για να περάσετε απέναντι και ξαφνικά ένας πολίτης μπροστά σας πέφτει κάτω και δεν κουνιέται. Τι κάνετε;” Κάπως έτσι ένας διασώστης του ΕΚΑΒ θέλησε να εμπλέξει τους περαστικούς σε μία σκηνή ενός ατυχούς συμβάντος.
Ένα πρωί στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης διασώστες του ΕΚΑΒ ενημέρωναν τους περαστικούς για το πώς μπορούν να δώσουν τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση που κάποιος συνάνθρωπός τους χάσει τις αισθήσεις του.
“Εκείνη την ώρα είναι σημαντικό να ξέρετε πώς να ελέγξετε την αναπνοή του θύματος και πώς να κάνετε καρδιοαναπνευστική αναζοωγόννηση. Αφού σας δείξουμε βήμα βήμα όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε, θα διαλέξουμε τυχαία κάποιους από εσάς για να εξασκηθείτε πάνω σε μία κούκλα”.
Και διάλεξαν έναν περαστικό που τα μάτια του ήταν σαν να είχαν φύγει από ‘κει και να σκεφτόταν τα δικά του αν.
“Το φανάρι είναι πράσινο. Εσύ διασχίζεις τον δρόμο για να περάσεις απέναντι και ξαφνικά ένας πολίτης μπροστά σου πέφτει κάτω και δεν κουνιέται. Τι κάνεις;” Ρώτησε ο διασωστής τον περαστικό, που είχε κοντοσταθεί για να ενημερωθεί. Ήξερε ότι η γνώση είναι δύναμη κι η ενημέρωση σημαντική.
Χάνοντας αυτός την ψυχραιμία του- κι ας ήταν προσομοίωση- βιάστηκε να απαντήσει ότι θα ελέγξει τις αισθήσεις του θύματος, τότε ο διασώστης τον διόρθωσε:
“Το πρώτο πράγμα που κάνεις σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι να διαφυλάξεις τη σωματική σου ακεραιότητα. Έπειτα, διασφαλίζεις τον χώρο από τα διερχόμενα αυτοκίνητα κι ύστερα προσεγγίζεις το θύμα. Αφού το προσεγγίσεις, ρωτάς αν είναι καλά κι ελέγχεις την αναπνοή του. Αν δεν λάβεις καμία απάντηση κι αν δεις ότι δεν αναπνέει, τότε προχωράς σε καρδιοαναπννευστική αναζωογόνηση, που λέγεται αλλιώς και ΚΑΡΠΑ.”
Ο περαστικός έκανε δύο ξέπνοες προσπάθειες στην κούκλα.
Δυσαρεστημένος με την απόδοσή του τραβήχτηκε πίσω απ’ τη σκηνή. Η καρδιά του χτυπούσε τρελά.
Μέσα του ευχόταν να μην του συμβεί ποτέ.
Φιλιά θέλει να δίνει μόνο από τα άλλα.
Ελένη Γκόρα