Το ρολόι έδειχνε δώδεκα παρά τέταρτο. Ακριβώς μία ώρα πριν την αναχώρηση του πλοίου. Τέλεια! Θα απολαύσω τον καφέ μου με θέα τη θάλασσα. Ο αέρας των προηγούμενων ημερών σταμάτησε, οπότε προβλέπεται ένα ήρεμο ταξίδι, χωρίς κούνια μπέλα.

Ένα εισιτήριο για Πειραιά, με το blue star ferries, παρακαλώ. Ωχ αμάν! Το πορτοφόλι μου, που είναι το πορτοφόλι μου; Άνοιξα την τσάντα, έβγαλα το πορτοφόλι και πλήρωσα το ταξί. Αυτό είναι, μου έπεσε μέσα στο ταξί. Μα τι λέω; Λίγο πιο μετά αγόρασα τα καρτ ποστάλ που θέλω να στείλω στα ξαδέρφια μου στη Γερμανία. Θεέ μου, μου έκλεψαν το πορτοφόλι. Όχι μισό λεπτό, ύστερα πήγα στο περίπτερο κι αγόρασα καραμέλες. Ναι τώρα θυμάμαι, την ώρα που μετρούσα τα ψιλά, χτύπησε το τηλέφωνο, κι ύστερα θυμώνω όταν μου λένε πως δεν μπορώ να κάνω ταυτόχρονα δύο πράγματα.

«Γεια σας, πριν από ένα τέταρτο περίπου, αγόρασα καραμέλες, αυτές εδώ με μέλι και λεμόνι, με θυμάστε;» Έντρομη, μονοκόμματα και λαχανιασμένα συνέχισα: «Πρέπει να ξέχασα κάπου εδώ το πορτοφόλι μου, δερμάτινο, καφέ με ένα χρυσοχάλκινο περιστέρι για κούμπωμα στη μέση, μήπως το βρήκατε;» Βαθιά ανάσα, μάτια γουρλωμένα γεμάτα απόγνωση καρφωμένα στον γκριζομάλλη, απαθή κύριο του περιπτέρου. «Είσαι πολύ τυχερή μου απάντησε, εδώ επάνω στα κρουασάν, το βρήκε ένας Κινέζος και μου το έδωσε, μέχρι να καταλάβω τι μου έλεγε, χαμπάρι δεν παίρνεις με δαύτους!»

Η καρδιά μου μπήκε στη θέση της κι η ανάσα άρχισε να βρίσκει τους ρυθμούς της ξανά. Αλήθεια πόσο τυχερή και ηλίθια αισθάνομαι! Τι ώρα είναι; Έχω μόλις μισή ώρα, ταξί πουθενά, καλύτερα να τρέξω. Τι ουρά είναι αυτή στα εκδοτήρια; Please, Excuse me, μα κανείς δεν καταλαβαίνει την τύχη μου; «Ηρεμήστε δεσποινίς μου θα προλάβετε, ορίστε το εισιτήριο σας, καλό σας ταξίδι!» Στέκομαι μπροστά από το πλοίο την ώρα που φορτώνει τα τελευταία αυτοκίνητα, σε λίγο θα ανοίξει και η πόρτα των επιβατών σκέφτομαι κι ένα χαμόγελο ανακούφισης προσγειώνεται στο πρόσωπο μου. Η μπουκαπόρτα μέσα σε λίγα λεπτά αρχίζει να ανεβαίνει και το πλοίο να απομακρύνεται. «Πού πάει;» φωνάζω.

Κοιτάζω το ρολόι μου, έχω ακριβώς έξι ώρες να απολαύσω τον καφέ μου με θέα τη θάλασσα!

 

 

 

Fobi

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *